Молдахметов Калык

       Родился в июне 1910 года в ауле Ногайколь. В 1932 году был призван Семиозерным РВК в армию и зачислен в запас. Вновь в армии с июля 1941 г., призван Семиозерным РВК. Участвовал в боях сапером в 26 саперном батольоне, воевал до 12.08.1942 г. С января 1943 по май 1945 года воевал в составе 18-го мостового ж.д батальона, восстанавливал мосты для перехода войнских частей и техники. После этого продолжал службу плотником по восстанавлению мостов. Демобилизовался 18.11.1946 года. С 1947 г. работал плотником, кузнецом, чабаном в Каймаккольском овцесовхозе. В 1970 году вышел на пенсию и продолжал работать в этом же совхозе сторожем садоводческой бригады. Награды: медаль «За победу над Германией в Великой Отечественной войне 1941-1945 гг.», юбилейные медали. Воспитал 7 детей и 15 внуков. Умер в феврале 1984 г. похоронен в п.Ногайколь Семиозерного района Костанайской области.

Аулиекольский район

Молдахметов Корганбек

       Молдахметов Корганбек родился 1 января 1926 года. Мой дед, Молдахметов Корганбек, был призван в ряды Красной Армии в конце 1944 года. В г. Чебаркуль Челябинской области прошел трехмесячную военную подготовку в 24 запасном полку. В начале марта 1945 года его полк был направлен на фронт в состав второго Белорусского фронта. На войне он был наводчиком станкового пулемета «Максим». Первый бой, в котором ему пришлось участвовать – это форсирование реки Одер в Германии. Он принимал участие в освобождении города Штетина, в многочисленных боях на территории Германии, в том числе в штурме Берлина. Об окончании войны он узнал 7 мая 1945 года. Затем полк, где он служил, перебросили на побережье Балтийского моря в город Росток. В декабре 1945 года он выехал на Родину и в марте 1950 года он был демобилизован. Вернувшись домой, в Мендыгаринский район Костанайской области поступил работать в январе 1951 года в органы МВД, где и прослужил до пенсии, на которую он ушел в 1976 году. Где бы он ни работал, всегда работал добросовестно, честно, имея большую семью, смог закончить высшую школу МВД г. Алматы. Его труд не остался незамеченным, имеет многочисленные награды и грамоты, награжден орденом Отечественной войны 2 степени, нагрудным знаком «Отличник милиции МВД СССР», «За безупречную службу в МВД СССР и КазССР», медалями за безупречную службу 1, 2, 3 степеней. Мы, его дети и внуки, стараемся своей учебой, работой оправдать его надежды и доверие. Жизнь нашего деда – пример для нас, мы гордимся им и хотим, чтобы он прожил еще долго-долго лет и не болел.

Житикаринский район

Молдахметов Нұрман

       Қазіргі Жангелдин ауданының Ақкөл аулында дүниеге келген. Білімі 7 класс. 1943 жылы 17 жасында әскерге алынған. Ленинград майданында қолына оқ тиіп, госпитальдан кейін қайтадан соғысқа кірген. Екінші рет Варшава түбінде жараланған. 1947 жылы елге оралды. 1950 жылы Қостанай малдәрігерлік техникумына түсіп, 1953 жылы бітірген. 1986 жылы зейнетке шыққанға дейін мамандығы бойынша жұмыс істеген. Ұлы Отан соғысына қатысушы ретінде Жеңістің, Қарулы Күштердің атаулы күндерінде мерекелік медаль, белгілермен марапатталған. Қәзір Ақкөл аулында балаларымен, немерелерімен бірге тұрып жатыр.

Джангельдинский район

Молдашев Ахат

       1920 жылы қазіргі Ақкөл ауылында дүниеге келген. Ұлы Отан соғысы басталғанға дейін әуелі серіктестікте, кейін ұжымдарда қатардағы мүше болған. 1942 жылы қарашада армия қатарына шақырылған. Сталинград майданының І полкінде ұрыстарға қатысқан. 1943 жылы ұрыстардың бірінде ауыр жараланып, 1944 жылы екінші топтағы мүгедек ретінде елге қайтарылған. Жұмысқа жараған кезінен 1946 жылдың маусым айында Ленин интернатында меңгерушілікке тағайындалған. 1949 жылы заготскот мекемесіне ағаш шебері жұмысына қабылданған. 1952 жылдан аудан орталығында байланыс бөлімінде, әскери комиссариатта, коммуналдық шаруашылық мекемесінде, СМУ-да ағаш шеберінің, күзетшілік міндеттерін атқарған. 1963 жылдан туған ауылы «Ақкөл» кеңшарында материалдық қойма меңгерушісі боп зейнетке шыққанға дейін жұмыс істеді. Ұлы Отан соғысына қатысушы мүгедек ретінде Жеңістің атаулы жылдарында, ССРО Қарулы Күштерінің мерекелік даталарында медальдармен, ІІ дәрежелі Отан соғысы орденімен марапатталды. Жолдасы Мәулім Әлпейісқызы екеуі 2 ер бала, 3 қыз тәрбиелеп өсірген, олардан қазір 28 немере-шөберелері бар. Ахат Молдашев 1995 жылы сәуір айында бақиға аттанды.

Джангельдинский район

Молдашев Байдақ

       1926 жылы Қостанай облысы, Аманкелді ауданы, Сартал ауылдық кеңесіне қарасты №1 ауыл Шақпақ деген жерде дүниеге келген. Аманкелді ауданы орталығындағы орта мектепте оқып орта білім алған. 1944 жылы Қызыл Армия қатарына шақырылып, 618-ші дивизияның 44-ші атқыштар полкінде Румыния жерін азат етуге қатынасып, соғысты Одер өзеніне жақындағанда аяқтаған. Армия қатарында 1947 жылға дейін болған. Елге оралған соң аудандық оқу бөлімінде, әлеуметтік қамсыздандыру, мәдениет бөлімінде, аудандық коммуналдық шаруашылық мекемелерінде есеп қызметінде істеп, зейнеткерлікке аудандық оқу бөлімінің бас есепшілігінен шыққан. Есеп қызметі мен қатар, ақындық дарындығының нәтижесінде «Көк шағыр» поэмасы, «Аманкелді түлектері», «Достық» атты өлең жырлары жеке кітап болып шықты. Соғыстағы ерліктері үшін ІІ дәрежелі Отан соғысы орденімен және басқада 6 медальдармен марапатталған. Артында 5 ұл, 1 қыз және немере-шөберелері бар. 1994 жылы қайтыс болған.

Амангельдинский район

Молдашев Мырзабек

       Родился в 1905 году. Призван Пресногорьковским РВК в августе 1941 года в состав 195 батальона, г.Биробиджан. Служил по май 1945 года. В мирное время работал в колхозе им.Карла Маркса, в Пресногорьковке. Умер в 1986 году.

Узункольский район

Молдашев Султан

       Родился 6 декабря 1921 года, уроженец пос.Карасу Карасуского района Костанайской области. Призван на военную службу 6 декабря 1941 года Убаганским РВК. Участник Великой Отечественной войны с мая 1942 года по май 1945. Воевал в составе 28 гвардейского кавалерийского полка. Орудийный номер. Был ранен. Уволен в запас в 1946 году. Награды: орден Отечественной войны, юбилейные медали. Жил и работал в пос.Карасу. Умер.

Карасуский район

Молдокаликов Дауылбай

       Родился в 1914 году, проживал в Жаркуле. Призван в 1941 году Семиозерным РВК. Участвовал в боях в составе 817 стрелкового полка. Ранен 24. 11. 1941 года, проходил лечение в эвакуационном госпитале №3049.

Аулиекольский район

Молдрахметов Тукан

       Род. в 1918г. в с. Дамды Наурзумского р-на Кустанайской обл.. В армию призван Кустанайским ГВК. Годы службы:1941-1944гг. Участник боев на Ленинградском, 2-м Прибалтийском ф-х. Род войск - сухопутные. Воинское звание – ст. л-нт, командир взвода. Образование – средне-специальное. После демобилизации работал учителем в общеобразовательных школах. Награжден орденами Отечественной войны 2-й ст., Красной Звезды, медалями: «За победу над Германией», юбилейными.

г.Костанай

Молдрахметов Тухан

       1918 жылы 4 қаңтарда Дәмдi жерiнде дүниеге келген. 13 жасында Дәмдiден, Амангелдi, Семиозер мектептерiнде 1934 жылға дейiн оқып, ол кезде облыс орталығы болатын Ақтөбеде №36 қазақ орта мектебiн үздiк бiтiрiп, Қостанай пединститутына қабылданады. Осында оқып жүрген Тюменьдегі әскери училищесіне жіберіледі. Оны 1939 жылы бiтiрiп, майданға аттанды. 10 маусым 1941 жылдан 20 маусым 1944 жылға дейiн майданда болды. Ленинград әскери округiне қарасты 486 атқыштар полкiнiң 2 рота командирi, аға лейтенанты болып қызмет атқарады. Ленинград, Прибалтика жерлерiн азат етуге қатысты. Майданнан 2 рет ауыр жарақаттанып, II дәрежелi мүгедек болып елге оралды. 7 ұл, 3 қыз, 14 немересi бар. 10 медалі бар, Қызыл Жұлдыз, Отан соғысы ордендерімен марапатталған. 1946 жылдан 1978 жылдар аралығында үстаздық қызметте болған. 1986 жылы өмiрден өттi.

Наурзумский район