Ешаев Газиз

       Родился Газиз Ешаев 16 марта 1920 года в Житикаре. Окончил 7 классов казахской школы. Продолжил учёбу в горнопромышленном училище. По окончании работал электромонтёром в шахте «Центральная» рудника имени Кирова. В 1939 году поступил в Алма-Атинский техникум связи, а через год его призывают на действительную службу в артиллерийский полк в Забайкалье. Суровое дыхание войны коснулось и его. Прошёл обучение на курсах радиотелеграфистов, был направлен в Подмоскоье, в г. Мытищи. Обучал девушек радиотелеграфисток. Во вновь сформированной радиороте Газиз стал старшиной. В составе отдельного батальона третьего механизированного корпуса участвовал в боях на Курской дуге, освобождал Украину, дошёл до Карпат. В 1944 г. был направлен на учёбу. Стал курсантом отдела контрразведки, потом в пехотном полку оперуполномоченным. В составе стрелковой дивизии освобождал Прагу, участвовал во взятии Берлина. После победного мая Газиза Ешаева направили оперуполномоченным контрразведки в Тюрингию, г. Веймар. Там он находился до января 1947 года. Затем предстояла служба в областном управлении Кустаная. Почти вся послевоенная трудовая деятельность земляка-фронтовика связана с Джетыгарой. Газиз Ешаевич заведовал отделом пропаганды и агитации райкома партии, был секретарём парткома совхоза «Милютинский». С 1955 года – начальник автобазы треста «Джетыгарстрой». Участвовал он и в освоении целины. Это тоже целая эпоха. Выйдя на пенсию, продолжал трудиться сменным мастером обогатительной фабрики и мастером производственного обучения в СПТУ. Родина оценила ратный и мирный труд ветерана, наградив орденом Красной Звезды, Отечественной войны I степени, 15 медалями. 859 дней и ночей воевал он, приближая светлый День Победы. К сожалению, ветеран ушёл из жизни на 78 году жизни. Подрастающему поколению узнать о герое-земляке помогают работники музея – А. Е. Жулмухамбетова и К. А. Утетлеуова. Ко Дню Победы они готовят выставки о фронтовиках, где есть место и Газизу Ешаеву.

Житикаринский район

Ешманов Ахметкали

       Род. в 1916г. Год службы:1945г. Участник боев на Дальневосточном ф-те в составе 298 стр. роты. Род войск - сухопутные. Воинское звание – рядовой, шофер. Награжден орденом Отечественной войны 2-й ст., медалью «За победу над Японией».

г.Костанай

Ешпанов Ильяс

       Родился в 1925 г. Принимал участие в боях на фронте с февраля 1943 г. по май 1945 г. в составе 159 СП. Ранен. Награды: орден Отечественной войны II степени.

Аулиекольский район

Ещанов Амантай

       1917 жылы сәуір айының 30-да бұрынғы Торғай уезі, Майқарау болысы, Ұзынқоға ауылында туған. Әскер қатарына шақырылғанға дейін колхозда бригадир, есепші болып жұмыс істеген. 1941 жылы Торғай АӘК-нан әскерге алынып, 1083 АП, 312 АД құрамында қатардағы жауынгер болып, Ленинград майданында Польшаны, Чехословакияны азат ету ұрыстарына қатнасқан. Жауынгерлік ерлігі үшін Қызыл Ту, І дәрежелі Отан соғысы ордендерімен және 3 жауынгерлік медальдарымен марапатталған. Әскер қатарынан 1946 жылы оралған. Елге келген соң Аманкелді ауданындағы Киров атындағы колхозда ферма меңгерушісі, «Қазақстанның 40 жылдығы» атындағы совхозда зоотехник болып жұмыстар атқарған. Жанұялы, 2 ұл, 2 қызы, 16 немере, 9 шөбересі бар. 1970 жылы қайтыс болған.

Амангельдинский район

Ещанов Ергазы

       1903 жылы 5 қаңтарда бұрынғы 13 ауылында, қазіргі Аманкелді ауданы, шаруа отбасында дүниеге келген. 1930 жылы Қостанай қаласындағы техникумда оқып, арнайы мамандық алды, еңбекке араласты. 1942 жылдың маусымында Ұлы Отан соғысына аттанды. Алғашқы кезде Свердловск облысының Красно- қаласында үш айлық саяси жетекшілер курсында оқыды, бітіргеннен кейін 23 атқыштар бригадасының 362 атқыштар полкына рота командирінің саяси жұмыс жөніндегі орынбасары болып бекітілді. 1943 жылдың шілде айында Орал әскери округінің Қыштым қаласындағы алты айлық кіші лейтенанттар курсына жіберілді. Кейін 65 Армия, 82 атқыштар дивизиясының 601 атқыштар полкында атқыштар взводының командирі болып соғысты. 1944 жылдың ақпанында Белоруссияның Медведново қаласының түбінде жаумен болған шайқаста ауыр жарақаттанып, Ош қаласындағы № 4108 госпиталінде емделеді, алты айдан кейін екінші топтағы мүгедек болып еліне оралады. Соғыстан кейінгі жылдары Аманкелді, Жангелді, Семиозер (Әулиекөл), Жітіқара адандарында еңбек етті. Отбасында бір ұл, үш қыз бала өсірді. Соғыстағы ерлігі үшін Қызыл Жұлдыз орденімен, «1941-1945 жылдырдағы Ұлы Отан соғысында Германияны жеңгені үшін», «1941-1945 жылдардағы Ұлы Отан соғысы жеңісінің отыз жылдығы» медальдарымен марапатталды.

Амангельдинский район

Ещанов Какимбек

       Родился 2 января 1925 года в с. Бетпаккара Кустанайской области. В армию призван Амангельдинским районным военным комиссариатом в 1942 году, воевал на различных фронтах. За боевые заслуги награжден орденом Отечественной войны ІІ степени, медалями «За победу над Германией в Великой Отечественной войне 1941-1945 гг.», «За отвагу». Умер в 1992 году.

Амангельдинский район

Ещанов Наутай

       Родился в 1920 году в поселке Бирлестик Мендыкаринского района Кустанайской области. Образование среднее. В армию был призван в 1940 году. На войне с первых дней. Принимал участие в боевых действиях на территории Латвии, Литвы, Белорусии в составе 303 стрелкового полка. В 1942 году получил тяжелое ранение и после госпиталя был демобилизован, инвалид 2 группы. Вернулся в село Уразовка Мендыкаринского района и стал работать почтальоном, затем был завскладом. В 1965 году переехал жить в совхоз "Чандакский". Здесь очень долгое время работал бухгалтером на отделении № 5. Вместе с супругой Казиной они вырастили 6 детей, имеют 20 внуков и правнуков.

Федоровский район

Ещанов Смағұл

       1908 жылы Дәмді аулында туған. Сол жерде төрт жылдық мектепті бітірген. Алғашқы еңбек жолын өзінің туған жерінде әр салада жұмыс істеуден бастады. 1942 жылы Аманкелді аудандық әскери комиссариатынан шақырылып, майданға аттанады. Алғашқы айлары Челябі жерінде әскери дайындықтан өтеді. Майданға ен ауыр кезінде барып түсті. Соғыстың соңына дейін атқыштар дивизиясы құрамында болды. Украинаны, Венгрияны, Чехословакияны, Польшаны, Шығыс Германияны азат етуге қатысты. Жеңістің алғашқы күнін Берлин түбінде қарсы алды. 1946 жылдың күз айында елге оралды. Майданнан оралған соң, төрт ауылды біріктіріп, колхозға басқарма болып қызмет істеді. Соғыстың ауыр кезінде берекесі кеткен ауылдардың еңсесің көтеруде зор үлес қосқан. Майдандағы ерлігі үшін ІІ дәрежелі Отан соғысы орденімен, «1941-1945 жылдардағы Ұлы Отан соғысында Германияны жеңгені үшін», Кеңес Одағының Маршалы Г.К. Жуковтың медальдарымен, тағы басқа мерекелік медальдармен марапатталған. 1964 жылы дүние салды. Қазіргі күнде бұл кісінің 3 ұлы, 3 қызы, немере, шөберелері бар.

Наурзумский район

Ещанов Тасмагамбет

       Родился в 1902 году в ауле Урнек. Воевал на фронтах Великой Отечественной войны с августа 1942 по май 1945 года в составе 98 стрелкового полка 10 стрелковой дивизии. После войны работал на стройучастке Урнекского совхоза. Был женат, воспитал 3 детей. Умер в 1986 году. Награжден орденом Отечественной войны 2 степени.

Карабалыкский район

Ещенко Дмитрий Тихонович

       Родился 15 марта 1908 года в поселке Куликовка Ростовского района Воронежской области. Трудовую деятельность начал в родном поселке разнорабочим. В 1941 года призван в ряды Красной Армии. Служил и участвовал в боях в 1206-ом стрелковом полку 368-ой дивизии командиром взвода. Освобождал Калининградскую область, Польшу, Германию. Демобилизован в 1945 году. Мирную трудовую деятельность начал в 1945 году продавцом Семиозерного сельпо. В 1950-1968 годы – зам.начальника охраны воинской части. Вышел на пенсию. С супругой воспитали одного сына. Награды: медали «За победу над Германией в Великой Отечественной войне 1941-1945 гг.», «Ветеран труда», юбилейные медали. Умер 24 июля 1987 года, похоронен в поселке Аманкарагай.

Аулиекольский район