Ибрагимов Жиенше Родился в 1918 году в селе Узынагаш, ныне Мендыкаринского района. После окончания бухгалтерских курсов работал счетоводом, потом главным счетоводом колхоза «Майлыагаш» Мендыкаринского района. В ряды Красной Армии призван в августе 1941 года, по август 1942 года был стрелком 228 стрелкового полка 55 стрелковой дивизии и воевал на различных фронтах. Награжден медалью «За отвагу». После окончания войны работал бухгалтером совхоза «Каратальский», а также в системе потребкооперации гл.бухгалтером. Имеет медали и ордена. Воспитывал 5 детей. Умер в 1986 году. Мендыкаринский район |
Ибрагимов Фаттях Вагизович Родился 24 ноября 1924 года. В 1942 году был призван на военную службу в Ново-Буянском райвоенкомате Куйбышевской области. Воевал в 4-ой гвардейской армии, 200 стрелковый полк Украинского фронта в звании старшего сержанта. После двух тяжелых ранений был демобилизован в январе 1944 года. После войны работал бухгалтером. В городе Рудном работал на ТЭЦ. Награды: орден Отечественной войны І степени, медаль «За боевые заслуги», юбилейные медали. г.Рудный |
Ибрагимов Шарип Ибрагимович Родился 15 октября 1925 года в Татарстане. В годы Великой Отечественной войны воевал с 1943 года в составе партизанского отряда С.А. Ковпака на территории Ровенской и Брянской областей, стрелок, воинское звание – рядовой. В апреле 1942 года был тяжело ранен. Инвалид войны. Награжден орденом Красной Звезды, юбилейными медалями. г.Рудный |
Ибраев Құлмағанбет 1910 жылы Қайдауыл болысы, қазіргі Аманкелді ауданында туған. Әскер қатарына алынғанға дейін колхозда жұмыс істеген. 1942 жылы Торғай АӘК-нан әскерге шақырылып, Шұбаркөл қаласында әскери дайындықтан өткеннен кейін, 316 АД, 1073 АП құрамында Сталинградты қорғау ұрыстарына қатынасқан. Ұрыстағы ерлігі үшін «Сталинградты қорғағаны үшін», «Жауынгерлік еңбегі үшін» медальдарымен марапатталған. Әскерден босап елге келгеннен кейін, осы ауданның «Молотов», «Абай» колхоздарында жұмыс істеген. Жанұясында ұл, қыздары мен немере, шөберелері бар. Қайтыс болған. Амангельдинский район |
Ибраев Қажен 1912 жылы 12 науырыз айында қазіргі Қостанай облысы, Аманкелді ауданына қарасты Аяқмолды елді мекенінде дүниеге келген. Сауат ашатын мектептің төрт сыныбын бітірді. 1932 жылы Дәмдідегі колхоздардан мемлекетке мал қабылдау пунктінде бухғалтыр болып тағайындалды. 1937 жылы Қайғы ауыл Советінің хатшылығына сайланады. 1939 жылдың науырыз айында аудандық атқаруы комитетіне нұсқаушы болып қызыметке ауысады. 1942 жылдың 21 қазан айында әскерге алынады. Шұбаркөлдегі дайындықтан кейін 18 ақпан 1943 жылы атты әскер қатарына алынады. Украина жерінде соғысады. Партизан отрядтарына азық-оқ дәрі тасыған. Бір үлкен шайқаста көзінен жараланып, Украинаның Венецк қаласындағы әскери госпитальға түседі. Содан соғысқа жарамсыз деп, 1944 жылдың 14 желтоқсанда елге оралады. Елге келгеннен кейін аудандық атқару комитетінің жолдамасымен Науырзым аулсоветіне 1945 жылдың наурыз айында төрағалыққа жіберіледі. 1948 жылдың наурыз айынан Науырзым ауданының Бірлік колхозын басқарады. 1950 жылдан Бүйректал ауылсоветінің төрағасы, Петропавл қаласында үш жылдық аграномдық оқуда. Жамбыл колхозында басқарма болып жұмыс істеді. 1960 жылы Аманкелді ауданында совхоздар құрыла бастағанда «Бұйректал», «Степняк» шаруашылықтарында бөлімше басқарушысы болды. Зейнетке «Степняк» совхозында 1972 жылдың 12 наурыз айында шықты. Соғыстағы ерлігі мен көп жылғы еңбегі бағаланып, Қызыл Ту, екі рет Еңбек Қызыл Ту, үш рет «Құрмет белгісі» ордендерімен және мерекелік медальдармен марапатталды. Қаз. ССР-нің ауыл шаруашылығына еңбегі сінген қайраткер деген атақ берілді. Қаз.ССР Жоғарғы Советінің граматосымен екі рет марапатталған. Облыстық, аудандық, жергілікті Советінің депутаттығына бірнеше рет сайланды, Қазақстан Орталық партия Комитетінің Х-съезіне делегат болып сайланды. 1989 жылы 20 наурызда қайтыс болды. Наурзумский район |
Ибраев Қазыбай 1913 жылы туған. Ұлы Отан соғысына қатысып, жарақат алған соң елге оралды. Ұлы Отан соғысының мерейлі жылдарына байланысты медальдары бар. Соғыстан кейін алғашқы жылдары Қарамайшы ауылында мұғалім болып жұмыс істеді. Зейнеткерлік демалысқа дейін Науырзым совхозының Октябрь селосында (Қарамайшы) әр түрлі жұмыстар атқарған. 4 ұл, 2 қыз өсірді. 23 немере, 17 шөберелері бар. 1986 жылы қайтыс болды. Наурзумский район |
Ибраев Қоңырбай 1910 жылы Тосын ауылында туған. 1942 жылы Ұлы Отан соғысына аттанды. Соғыста Белоруссия, Украина майдандарында болды. Украина майданында жараланып, елге оралған соң бригадир, пошта тасушы, күзетші т.б. жұмыстар істеді, зейнеткерлікке шыққанға дейін. 1997 жылы қайтыс болды. Соғыс ардагері ретінде І дәрежелі Отан соғысы орденімен, Жеңістің, Қарулы Күштердің атаулы жылдарының мерекелік медаль-белгілерімен, Кеңес Одағының Маршалы Г.К. Жуковтың медалімен, сондай-ақ «Еңбек ардагері» медалімен марапатталған. Артында 6 баласы, 23 немересі бар. Джангельдинский район |
Ибраев Ұрпек 1896 жылы 16 сәуiрде Қарамайшы ауылында дуниеге келген. Бiлiмi 4 сыныптық бастауыш мектеп. Ауылда әртүрлi салада еңбек еткен. 36 жасында сотталған. Елдiң солтүстiгiнде, яғни Комсомольск-Амур өлкесiнде қалалар салу құрылысына қатысқан. Осы жерден соғысқа алынған. 1946 жылы елге аман-сау қызы мен әйелiне, туған туысқандарына оралады. 1950 жылы өмiрге ер баласы келедi. Сөйтiп жұбайы екеуi 1 ұл, 1 қыз тәрбиелеп, өсiредi. Осы екi баласынан 13 немересi, 25 шөбересi бар. Ұрпек елге оралған соң көп жылдар бойы мал шаруашылығында елге адал еңбек сiңiрдi. Халқының ыстық ықыласына, алғысына бөлендi. 1976 жылы 19 сәуiрде өмiрден өттi. Наурзумский район |
Ибраев Агыбай Родился 3 января 1914 года. Службу проходил в 59 мото-мех. бригаде с декабря 1941 по ноябрь 1945 года. Воевал на Белорусском фронте. Воинское звание – старший сержант. За боевые подвиги был награжден орденами Красной Звезды, Отечественной войны І степени, медалями «За отвагу», «За победу над Германией в Великой Отечественной войне 1941-1945 гг.» и 6 юбилейными медалями. С супругой воспитали дочь. Умер в марте 1991 года. Наурзумский район |
Ибраев Аскар Родился в 1907 году. В армию был призван в 1941 году Пресногорьковским РВК. Служил в мотострелковой дивизии в звании ефрейтора. Воевал на территории Польши. Был ранен. После демобилизации приехал в родное село, работал заготовителем сельхозпродукции. Награжден юбилейными медалями. Умер в 1988 году. Узункольский район |