Ищенко Федор Иванович

       Ищенко Федор Иванович, старший сержант, воевал 298 СД 888 СП с апреля 1944 г. по май 1945 г.

Житикаринский район

Ищенко Федор Моисеевич

       Род. в 1907г. Годы службы:1944-1945гг. Участник боев на Карельском, 2-м Прибалтийском ф-х. Воинское звание – рядовой, артиллерист. Награжден медалью «За победу над Германией».

г.Костанай

Ищенко Фёдор Борисович

       Родился 27 августа 1925 года. На фронт призывался в декабре 1942 года. Воевал в составе 194-го стрелкового полка, командир снайперского отделения. Имел тяжелое ранение. Награжден орденом Отечественной войны 1-й степени, медалями «За отвагу», за труд в мирное время медалью «За освоение целинных земель».

г.Рудный

Ищенко Фёдор Борисович

       Родился 27 августа 1925 года. На фронт призывался в декабре 1942 года. Воевал в составе 194-го стрелкового полка, командир снайперского отделения. Имел тяжелое ранение. Награжден орденом Отечественной войны 1-й степени, медалями «За отвагу», за труд в мирное время медалью «За освоение целинных земель».

г.Рудный

Іздібаев Жәкен

       1906 жылы мамыр айының 9 күні қазіргі Қостанай облысы, Аманкелді ауданы, 2 ауылда туған. Ұлы Отан соғысы басталғанша колхозда жұмыс істеген. 1942 жылы армия қатарына шақырылып, Ленинград майданына жеберіледі. 171 дивизия құрамында 525 атқыштар полкінде, сол кездегі соғыс «тәңірісі» - «катюша» қондырғысында көздеуші болады. Кейін танкке қарсы ататын құралды арқалап, атқыштар батальонына ауысады. «Бір апта ішіндегі ұрыстарда біз 12 елді мекенді азат еттік, бұл ұрыстарда немістердің 1000-нан астам солдаттары мен офицерлерін жер жастандырлық» - деп еске алады қарт жауынгер. Соғыс аяқталған соң елге оралып, бірден еңбек майданына араласып кетеді. Аманкелді ауданының Киров, Калинин колхоздарында ферма меңгерушісі болып қызмет атқарған. Кейін ірілендірілгенде Калинин колхозының төрағасының орынбасарлығына сайланады. Жұмыстың ыңғайын білетін, сыпайы, әділ, елдің тілін таба білетін басшыларды халық үнемі құрметтеп, сыйлаған. Соның бірі осы Жәкен ақсақал болған. Соғыс кезіндегі Отан соғысы ордені, «1941-1945 жылдардағы Ұлы Отан соғысында Германияны жеңгені үшін», Кеңес Одағының Маршалы Г.К. Жуковтың медалімен, басқада мерекелік медальдарымен марапатталған. Қазір 100-ге келген қадірменді соғыс ардагері және елдің құрметтейтін ақсақалының 4 баласы мен немерелері бар.

Амангельдинский район

Ізтелеов Жүсіп

       1912 жылы қазіргі Қостанай облысы, Аманкелді ауданы, Жалдама өзенінің бойында дүниеге келген. 1942 жылдың қаңтар айында Қызыл Армия қатарына шақырылып, 112 дербес атқыштар полкінде Смоленск, Орел қалаларын қорғауға қатынасты. 22-23 шілде айында батальонның бір ротасы, алда бекініп жатқан жауға қарсы шабуылға шыққанда оң иығынан жараланып, жауынгерлердің көмегімен медсанбатқа жеткізіледі. Кейін санитарлық поезбен Қиыр Шығысқа госпитальға жіберіледі. Емделгеннен кейін комиссияның шешімі бойынша елге қайтарылады. 1943-1950 жылдары бригадир, қой фермасына меңгеруші болды. Кейін колхозда басқарма төрағасы, оның орынбасары болды, қайтадан қой фермасын басқарды. 1960 жылы ауданда тың жерді игеру басталғанда жер жағдайын жақсы білгендіктен, жер картасын жасайтын мамандарға жер көрсетіп, көптеген жерлерге тоған, бөгеттер, қазан шұңқырлар қаздырып су қоймаларын жасауға көмектесті. Соғыста болған кездерде «Ерлігі үшін», «Жауынгерлік еңбегі үшін» және кейін мерекелік медальдармен марапатталған. Кейін зейнеткерлікке шықты. 1981 жылы ауыр науқастан көз жұмады. Артында 11 баласы және немере, шөберелері бар.

Амангельдинский район

Ізтелеуов Қали

       1916 жылы туған. 1940 жылдан КПСС мүшесі. 1943 жылдың тамыз айында Қостанай облысының Семиозер аудандық әскери комиссариатынан майданға аттанады.Жапон милитаристеріне қарсы болған ұрыстарға қатысады. 1945 жылы Женіс күнін Моңғол Халық Республикасында қарсы алады. Майданнан оралғаннан кейін Жангелді,Науырзым аудандарында қызмет істеген. ІІ дәрежелі Отан соғысы орденімен, «Жауынгерлік еңбегі үшін» және мерекелік медальдармен марапатталған. 2004 жылы қайтыс болды, артында балалары мен немерелері қалды.

Наурзумский район

Ізтілеуов Әлімғазы

       1906 жылы Аманкелді ауданындағы Торғай өзенінің бойында туған. Серіктестікте және кейіннен құрылған «Кең шабын» ұжымшарында жұмыс істеген. Өгіз жеккен соқамен жер жыртып, қолымен тұқым сепкен. 1924 жылы Әлшіман қызы Рымжанға үйленген. 1941 жылы Аманкелді әскери комиссариатының шақыруымен әскерге алынып, 1945 жылдың қарашасына дейін Ұлы Отан соғысына қатынасқан. Батыстағы соғыс біткеннен кейін Жапон соғысына барған. Соғыстан оралғаннан кейін туған жердің Калинин атындағы ұжымшарда «Қазақстанның 40 жылдығы» кеңшарында егін егіп, шөп шауып, қой баққан. Адал еңбегі үшін аудандық партия комитеті және атқару комиттері бірнеше рет марапатталған. Бес бала тәрбиелеп өсіріп, жақсы білім алуларына қамқор болған. Олардан 31 немере, 81 шөбере, 11 шөпшек көрген. Зейнетке шыққаннан кейін де қоғам жұмысына ат салысқан. 1982 жылы фәниден бақиға озған, Аманкелді ауданының Байғабыл ауданында жерленген.

Амангельдинский район

Ізтілеуов Борты

       1904 жылы қазіргі Саға ауылында туған. Соғысқа дейін колхозда әр түрлі жұмыстар атқарған, 1942 жылы наурыз айында соғысқа алынды. Қатардағы жауынгер неміс фашистермен Украина жерінде соғыста оң жақ аяғынан жарақат алды. 1944 жылы елге оралды, іле еңбекке араласты. Колхозда, кейінен савхоз құрылғанда ағаш шебері болып жұмыс атқарды, зейнеткерлікке шыққанға дейін істеді. Зағипа Ержанқызымен отау құрады. Отбасында Бақыт, Сайран есімді балалары дүниеге келеді, немере-шөберелері бар. Ұлы Отан соғысына қатысушы ретінде Жеңістің, Қарулы Күштердің атаулы жылдарында медаль, орден, кеудеге тағатын белгілерімен марапатталды. 1992 жылдын 21 желтоқсанында қайтыс болды.

Джангельдинский район

Ізтілеуов Жүсіп

       1917 жылы қазіргі Аманкелді ауданында туған. 1942 жылы мамыр айында Торғай АӘК-нан әскерге алынып, соғыста 82 АП құрамында қатардағы жауынгер болған. 1942 жылы қарашада жараланып, әскер қатарына жарамсыз болып, елге оралған. Колхозда жұмыс істеп, қайтыс болған.

Амангельдинский район