Дүйсеков Қазихан

       1908 жылы қазіргі Аманкелді ауданы Жаңақоныс ауылдық кеңесіне қарасты Құмкешу ауылында туған. 06.1942 жылы әскерге Торғай АӘК-нан шақырылып, соғыста 954 АП құрамында қатардағы жауынгер болған. Жауынгерлік Қызыл Жұлдыз орденімен және медальдармен марапатталған. Әскерден 05.1945 жылы босап елге келіп, аудан мекемелерінде жұмыс істеп, қайтыс болған.

Амангельдинский район

Дұзенов Сейтбек

       1909 жылы қазіргі Аманкелді ауданына қарасты Екідің ауылында туған. Әскерге 1942 жылы Торғай АӘК-нан алынып, 57 гв. АП құрамында қатардағы жауынгер болған. Соғыста Орталық Украйна майданындағы ұрыстарға қатынасқан. Жауынгерлік ерлігі үшін І дәрежелі Отан соғысы, Қызыл Жұлдыз ордендерімен және «Жауынгерлік еңбегі үшін», «1941-1945 жылдардағы Ұлы Отан соғысында Германияны жеңгені үшін», «Еңбектегі ерлігі үшін» және мерекелік медальдарімен марапатталған. Әскер қатарынан босап елге келген соң көп жыл бойы Сарыторғай совхозында шопан болып жұмыс істеп қайтыс болған.

Амангельдинский район

Дұзенов Сейтбек

       1909 жылы Қостанай облысы, Аманкелді ауданы, №3 ауылда туған. Соғысқа дейін сол туған аулында мал шаруашылығында еңбек еткен. 1942 жылдың шілде айында әскерге алынып, Белорус майданына қатынасқан. Артеллерист болған. Сталинград үшін болған шайқасқа қатынасқан. Германия жеріне дейін барып, соғыс аяқталғаннан кейін 1945 жылдың мамырында елге оралған. Соғыста алған бірнеше орден-медальдары бар. Келгеннен кейін Сарыторғай совхозында мал шаруашылығында еңбек еткен. 2005 жылы қайтыс болған.

г.Аркалык

Дәндібаев Ғамдан (Ғалымжан)

       1926 жылы 10-шы қаңтарда қазіргі Қостанай облысы, Жангелдин ауданы, Аралбай ауылында дүниеге келген. Кеңес үкіметі орнаған тұста өзі туған ауылда ауыл мұғалімінен 7 сыныптық білім алып, 1932 жылғы ашаршылықтың да шет жағасын көрген кісі. 18 жасында 1944 жылы Торғай әскери комиссариатынан әскерге шақырылған. Белоруссия жерін азат етуге қатысқан. Соғыста пулеметші, атқыш, радист және артиллерист болыпты. 1945 жылы 23 сәуірде сол аяғынан жарақат алған. Бірақ жарақаты жеңіл болып, жауынгер сапында 1950 жылға дейін болған екен. Кейін Қостанай облысы Жетікөл деген жерде жүргізушілік және механизаторлық курстан өтіп, зейнеткерлікке шыққанға дейін мамандығы бойынша тракторист болыпты. Ұлы Отан соғысына қатысушы ретінде Жеңістің, Қарулы Күштердің атаулы жылдарында мерекелік медальдармен, оның ішінде Кеңес Одағының Маршалы Г.К. Жуковтың медалімен марапатталған. Өмірлік қосағы Зәмзә екеуі бес ұл тәрбиелеп өсірді, 11 немере, 2 шөбересін көріп кетті. Өзі 2005 жылы дүниеден озды.

Джангельдинский район

Дәуітпаев Әхметқали

       1913 жылы қазіргі Аманкелді ауданында туған. Әскер қатарына 1941 жылдың тамыз айында шақырылып, 30 ОМЛ МБ бөлімшелерінде қатардағы жауынгер болған. Әскерден 1945 жылы босап, елге келген. Зейнеткерлікке шыққанша малшы болып жұмыс істеген. 1992 жылы қайтыс болған.

Амангельдинский район

Дөненбаев Ербатыр

       1918 жылы Торғайдың Көкөзек қонысында өмірге келген. Әскерге 1939 жылы шақырылып, фин науқанына қатынасқан, кейін 1941 жылдың қыркүйегінен Ұлы Отан соғысының майдандарына араласты. Ұрыстардың бірінде неміс қолына тұтқынға түсіп, 1945 жылдың мамырында кеңес әскерлері босатқан. Елге 1947 жылы оралып, мекемелерде есеп қызметкерлері боп істеді. 1975 жылы дүниеден өткенге дейін бір мекемеде – дайындық кеңесінде істеді. Артында 3 ұл, 3 қыздан тараған ұрпақтары бар. Еңбекқор, елге қадірі бар азамат болатын.

Джангельдинский район

Дабаев Султан

       Родился в 1916 году в п.Соналы, ныне Сарыколського района Костанайской области. Участник Великой Отечественной войны с 1941 и по 1945 год. После войны вернулся в родное село, работал в животноводстве.

Сарыкольский район

Дабижа Василий Иванович

       Когда началась война, Василию Ивановичу Дабижа было 17 лет. Поэтому в армию его призвали осенью 1942 года. После окончания полковой школы попал на передовую. Воевал на Третьем Белорусском, затем Прибалтийском фронтах, прошел с боями всю Восточную Пруссию, штурмовал Кенигсберг, участвовал во многих труднейших военных операциях. Три ранения, одна контузия – и, всякий раз, после госпиталя вновь возвращался на передовую. День Победы гвардии старшина Василий Дабижа встречал в Кенигсберге. По его словам, советский народ сумел одержать эту победу, благодаря великой дружбе, сплотившей все народы, мужеству и стойкости бойцов. Демобилизовался в 1947 году, и вернулся в свою родную Джетыгару. Работал киномехаником, директором Дома пионеров, руководил городским кинотеатром «Юность», после возглавлял городской спорткомплекс «Горняк» и этому делу отдавал всего себя. Проработал в должности директора 14 лет. За эти годы многое было сделано для укрепления материальной базы комплекса, для благоустройства его территории. Когда ушел на заслуженный отдых, ему предложили заняться составлением Книги памяти. Это был очень напряженный и скрупулезный труд. Очень много времени проводил в архивах, где он знакомился с сотнями документов, встречался со многими людьми, чтобы никто из тех, кто сражался за Родину, не был забыт. Благодаря этому были восстановлены сведения о десятках наших героев – земляков. Со своей супругой Зоей Антоновной прожил почти 40 лет. Они воспитали троих детей, которые гордятся своим отцом, а впоследствии дедом и прадедом.

Житикаринский район

Дабижа Петр Сидорович

       Родился в 1916 году. На фронтах Великой Отечественной войны воевал в составе 10 особой полевой строительной бригады. Воинское звание рядовой. Время прохождения службы март 1943 года по сентябрь 1944 года. После окончания войны вернулся в Федоровку.

Федоровский район

Давиденко Клавдия Кирилловна

       Родилась 20 августа 1916 года в городе Оренбург. Призвана на военную службу 20 августа 1941 года Ашхабадским РВК. Участвовала в Великой Отечественной войне в составе 68 корпусного военного госпиталя. Медсестра. Уволена в запас 4 ноября 1941 года. Умерла.

Карасуский район