Жалыбин Михаил Макарович

       Род. в 1920г. в г. Кустанае Кустанайской обл.. В армию призван Тарановским РВК. Годы службы:1940-1945гг. Участник боев на 2-м Белорусском ф-те в составе 206, 135 СП. Род войск - сухопутные. Воинское звание – мл. сер-нт, командир отделения. Образование – средне-специальное, окончил Семипалатинский фин. техникум. После демобилизации работал в финансовой системе обл.. Награжден орденом Отечественной войны 2-й ст., медалями: «За победу над Германией», юбилейными.

г.Костанай

Жаманбаев Жұмабек

       1920 жылы 18 наурызда Аманкелді ауданында туған. Әскерге 1942 жылдың желтоқсан айында Торғай АӘК-нан шақырылып, 94 АП құрамында Воронеж облысының Хлебное деревниясы үшін болған ұрыста 1942 жылы жараланып, ІІ топтағы соғыс мүгедегі болып елге оралған. Қайтыс болған.

Амангельдинский район

Жаманкулов Аймагамбет

       Жаманкулов Аймагамбет, воевал Белорусский фронт 919 СП с ноября 1943 г. по март 1944 г.

Житикаринский район

Жаманкулов Камеш

       Родился в 1923 году в Мендыкаринском районе. После окончания Мендыкаринского педагогического училища им.Ибрая Алтынсарина в 1942 году призван в ряды Красной Армии. Участвовал в боях под Калининым, Ржевом, Кировым. Был тяжело ранен и демобилизовался в 1945 году. Награжден орденом Отечественной войны и медалями. После войны работал учителем физики и математики. Награжден знаком «Отличник народного просвещения Казахской ССР». Умер в 2002 году.

Мендыкаринский район

Жаманкулов Капеш Жумабаевич

       1923-2002гг. Годы службы:1941-1945гг. Участник боев на ООР, СОР, Юго-Западном ф-те. Воинское звание – старшина, пехотинец. Награжден орденом Отечественной войны 2-й ст., медалями: «За оборону Одессы», «За оборону Севастополя», «За победу над Германией».

г.Костанай

Жаманов Қасен

       1919 жылы Аманкелді ауданында туған. 1941 жылы маусымда Торғай АӘК-нан әскерге алынып, соғыста 227 жеке сан.батальонда қызмет еткен. Жауынгерлік үш медальмен марапатталған. Әскерден келген соң, малшы болып көп жыл жұмыс істеп, қайтыс болған.

Амангельдинский район

Жаманов Ауел

       Родился в 1906 году в селе Балканы, в Верхнеуральское. Принимал участие в боях Великой Отечественной войны с апреля 1942 по 1945 год. Воевал под Житомиром, Курском. В 1943 году в сражении под Смоленском был контужен, попал в плен. В мирное время работал скотником, создал семью, воспитал троих детей, шестерых внуков. Был первоцелинником. Умер 27 декабря 1984 года. Награжден медалями «За победу над Германией в Великой Отечественной войне 1941-1945 гг.», «За освоение целинных земель».

Карабалыкский район

Жаманов Байжұма

       1909 жылы қазіргі Аманкелді ауданы, Еңбекші ауылдық кеңесінде туған. Әскерге Торғай АӘК-нан шақырылып, 1137 АП, 339 АД құрамында қатардағы жауынгер болған. Әскер қатарынан 1945 жылы босаған. Елге келген соң колхоз, совхозда жұмыс істеген. 1992 жылы қайтыс болған.

Амангельдинский район

Жамансарин Белқожа

       1914 жылы Торғай уезі, 6 ауыл, Жаркөл деген жерде дүниеге келген. Сол жердегі мектептен білім алып, 1928 жылы Аманкелді ауданына жанұясының көшіп келіуне байланысты «Жаңатұрмыс» колхозында жұмыс істейді. Қараша айы 1942 жылы Қызыл Армия қатарына шақырылады. Челябі облысының Шұбаркөл станциясында әскери дайындықтан өтіп, 171-атқыштар дивизиясының 380-атқыштар полкінде Калининград және ІІ Украина майданында соғысқан. Калинин облысының Сытевка елді мекенін азат етуде ерекше көзге түсіп, Қызыл Жұлдыз орденімен марапатталды. Кейін І дәрежелі Отан соғысы ордені және басқа да 6 медальдың иегері болды. 1945 жылы елге оралып, колхоз басқармасы, ауылдық кеңестің төрағасы, колхоз партия ұйымының хатшысы қызметтерін атқарады, 1974 жылы зейнеткерлікке шығады. Соғыс салған жараның зардабынан 1989 жылы қайтыс болады. Артында 3 ұл, 1 қыз, 15 немере, 6 шөбере ұрпақтары әке жолын жалғастыруда.

Амангельдинский район

Жамансарин Нұрғожа

       1917 жылы Торғай уезі, Жаркөл деген жерде туған. 5 май 1942 жылы Торғай Әскери комиссариатынан Қызыл Армия қатарына Шұбаркөл қаласында бір айдай әскери дайындықтан кейін Украина жерінде жаумен болып жатқан ұрыстарға қатысты. Жерлестері Толтанов Өміржан, Досжанов Дабылмен талай шабуылдарда бірге болды (соғыстан да бірге қайтып оралған). Сондай бір шабуылда қатты жараланды, оны носилкамен көтеріп, ылғи орман арасымен, түнде жүрумен, Тамбов қаласына жеткізді. Одан жаралылар тиелген поезбен Ташкент қаласына әкелді, бірақ онда орын болмай, Орынбор қаласындағы госпитальға жатқызды. Госпитальда бір аяғын кестіріп, 1944 жылы елге оралған. Елге келген соң бригадир, ферма меңгеруші, кейін шопан болып зейнетке шыққан. 1992 жылы қайтыс болды. І дәрежелі Отан соғысы орденімен, «1941-1945 жылдардағы Ұлы Отан соғысында Германияны жеңгені үшін» медалімен және төрт мерекелік медальдармен марапатталған. Артында 5 ұл, 2 қыз, немере-шөберелері бар.

Амангельдинский район