Көшенов Жанахмет

       1919 жылы қазіргі Аманкелді ауданында туған. Әскерге Торғай АӘК нан 1942 жылы тамыз айында шақырылып, соғыста 570-ші АП құрамында қатардағы жауынгер болған. 1942 жылдың аяғында Сталинград қаласы үшін болған ұрыста жараланып, елге оралған. Аудан мекемелерінде қызмет істеп, қайтыс болған. Жауынгерлік үш медальмен марапатталған.

Амангельдинский район

Көшербаев Байдір

       1920 жылы шілде айының 10 күні Қостанай облысы, Аманкелді ауданы, Мұқыр ауылында дүниеге келген. Білімі бастауыш. Колхозда жұмыс істеген. 1943 жылдың 15 ақпанында әскерге алынып, Шұбаркөлде бір ай дайындықтан өтіп, 96 атқыштар полкінде Сталинградты жау қолынан азат ету үшін қырғын соғысқа араласып кетеді. Сол кезде аяқтан жараланды, Куйбышев қаласындағы госпитальда 3 ай жатып, сауыққан соң Сталинградтың батыс жағынан қайта соғысқа кірісті. Содан кейін Орлов, Курск, Тула қалаларын азат ету ұрыстарына қатысқан. 1944 жылы Польшаны азат ету ұрысында екінші рет аяқтан және қолдан ауыр жарақат алып, госпитальда емделіп, әскер қатарына жарамсыз деп армия қатарынан босаған. Отан соғысының 2 топтағы мүгедегі. ІІ дәрежелі Отан соғысы орденінің иегері және мерекелік 6 медальдармен марапатталған. Соғыстан елге оралғаннан кейін Аманкелді ауданынын Иманов атындағы, кейін «Родник» совхозында аға шопан болды. Бейбіт жылдары жасаған ерең еңбегі үшін Қазан революциясы, Еңбек Қызыл Ту ордендермен марапатталған. Үш ұлы, үш қызы бар. Қазір елге сыйлы ақсақал.

Амангельдинский район

Көшмағанбетов Әуезхан

       1923 жылы Қостанай облысы, Торғай ауданы, Сарысу ауылында туған. Торғай әскери комиссариаты армия қатарына шақырып, 1942 жылдың маусымында Сталинград майданына қатысқан. Алғаш сол Сталинград түбінде жараланған. 1943 жылы сәуірде Украин майданына жіберіліп, екінші рет қолынан жарақат алған. 1944 жылдың басында елге келген. Әуелі «Қызыл Жұлдыз» ұжымшарында, кейін «Албарбөгет» кеңшарында шопан болды. Қойды қыста төлдетудің аудан бойынша шебері болды. «Еңбек ардагері» медалінің иесі. Соғысқа қатынасушы ретінде Жеңістің, ССРО Қарулы Күштерінің атаулы жылдарының медаль-белгілермен марапатталған. Сондай-ақ Кеңес Одағының Маршалы Г.К. Жуковтың медалін, І дәрежелі Отан соғысы орденін алды. Зайыбы Сақып екеуі 4 бала өсірді, олардан 18 немересі бар. Қазір өзінің туған ауылы Сарсуда тұрып жатыр.

Джангельдинский район

Кабаков Саду

       Уроженец Амангельдинского района. С 1941 года на Отечественной войне, воевал на Украинском фронте. Награжден орденом Славы І степени. После войны жил в п. Октябрь. Работал на железной дороге. Есть сын и два внука.

Наурзумский район

Кабалаков Мухаммед Ибраевич

       Родился в 1926 году в п.Тимирязево Урицкого, ныне Сарыкольского района Костанайской области. Воевал в составе 47 стрелкового полка 15 стрелковой дивизии. В мае 1945 года демобилизовался и вернулся домой. Награжден боевыми и юбилейными медалями.

Сарыкольский район

Кабаненко Алексей Макарович

       Род. в 1913г. Годы службы:1941-1942гг. Участник боев на Северо-Западном ф-те в составе 949 артполка. Род войск - артиллерия. Воинское звание – гв. ст. сер-нт, командир отделения. Награжден орденом Отечественной войны 2-й ст., медалями: «За отвагу», «За победу над Германией».

г.Костанай

Кабанин Алексей Федорович

       Алексею Федоровичу Кабанину, шедшему фронтовыми дорогами с 1941 года и до окончания Великой Отечественной, многое повидавшему на этом жестоком пути, памятнее всего форсирование Волги. Переправу фашисты осыпали сильным артиллерийским огнем. Невозможно было выкроить момент, чтобы перебраться на другой берег – враг обстреливал непрерывно. Группами отходили лодки, но далеко не все достигали цели. И вот погрузилась часть роты, в которой служил Алексей Федорович. Одна за другой, сбитые врагами лодки, тонут в реке, окрашивая воду кровью солдат. Из этой группы только одна добралась до противоположного берега, в ней находился и старший сержант А.Ф. Кабанин. А бой продолжался и на новом берегу Волги. Тогда Алексей Федорович был контужен. Он участвовал в обороне городов Москвы, Ленинграда, а также в великой Сталинградской битве. Кабанин освобождал города Прибалтики – Таллин, Ригу, Вильнюс, пересек границу Советского Союза, дошел до Праги. За мужество и отвагу, проявленные в боях, он награжден боевыми орденами и медалями. В июне 1945 года Алексей Федорович, уроженец Горьковской области, участвовал в Параде Победы. После этого события его сразу отправили на Дальний Восток, на борьбу с японцами. А в сентябре Япония уже капитулировала, и солдат Кабанин демобилизовался. Вернулся он в родную деревню Лукояново, стал опять, как и до войны, работать бригадиром. Была в его жизни казахстанская целина, работа в Житикаре. Алексей Федорович еще трижды принимал участие в парадах в г. Москве – два раза - посвященных Октябрьской революции и один – на праздновании 1 Мая.

Житикаринский район

Кабанов Иван Игнатьевич

       1925 г. рождения. Призван 15 января 1945 г. Входил в состав 853 запасного полка 25 отд. минерной бригады. Демобилизован 8 мая 1945 г. Работал в совхозе «Александровский» рабочим. Награды: орден Красной Звезды.

Костанайский район

Кабанов Иван Николаевич

       Род. в 1916г. в д. Усть-Шербедино Романовского р-на Саратовской обл.. В армию призван Новороссийским РВК Краснодарского края. Годы службы:1941-1942гг. Участник боев на Западном ф-те. Род войск - сухопутные. Воинское звание – рядовой. Образование – среднее. После демобилизации работал в различных отраслях нх. Награжден медалью «За победу над Германией».

г.Костанай

Кабанов Иван Сергеевич

       Родился 12 октября 1923 года в Пензенской области, Сердобском районе, село Дубовка. В армию был призван Сердобским райвоенкоматом в сентябре 1942 года. Служил в артиллерийско–зенитном полку в звании старшего сержанта. Воевал на І Украинском фронте. Награжден медалями «За победу над Германией в Великой Отечественной войне 1941-1945 гг.», «За боевые заслуги», юбилейными медалями. Демобилизован в 1947 году. После окончания войны работал водителем в АТУ в ССГПО. За время работы был награжден медалями и почетными грамотами. Является ветераном труда.

г.Рудный