Омаров Закария

       1920 жылы Қостанай облысы, Жангелдин ауданына қарасты Көкалат ауылында дүниеге келген. Көкалат ауылындағы негізгі мектепті үздік тәмамдап, соғысқа дейін ауылда есепші болып қызмет еткен. 1940 жылы 2 ақпанда әскер қатарына шақырылып, 1942 жылдың желтоқсан айына дейін 520 атқыштар полкінде болып, одан кейін 1943 жылдың тамызына дейін 263 атқыштар полкінде взвод командирінің көмекшісі болған, 1945 жылдың сәуіріне дейін артиллерия батальонының екінші бөлімшесінде взвод командирінің көмекшісі қызметін атқарды. 1945 жылдың тамызына дейін 173 армияның зениттік атқыштар полкінде бөлімше командирі, 1945 жылдың қазан айына дейін 101 атқыштар полкінде бөлімше командирі болып қызмет атқарған. Соғыста ерлігі үшін Қызыл Жұлдыз орденімен және тағы да басқа медальдармен марапатталған. Майдан жолын Украина жерінен бастап Берлинде аяқтаған. Польша жерін азат етуге қатысқан, 2 рет жараланып, госпитальға түскен. 1945 жылдың 4 қазанында соғыстан кейін есепшілер кооперативінің курсын аяқтап, елде дүкенші, есепші болып қызмет етіп, жұмысшылар кооперативінің төрағасына дейін көтерілген. Осы қызметтен зейнеткерлікке шықты. Әбілдақызы Әсияға үйленіп 6 ұл, 5 қызды дүниеге әкелген. Осы балаларынан 9 немере көрген. 1999 жылы 13 ақпан күні 80 жасқа қараған шағында Жангелдин ауданының Аралбай ауылында дүниеден өтті.

Джангельдинский район

Омаров Игісін

       1924 жылы Ақтөбе облысы, Ырғыз ауданы, Жаркөл ауылында туған. 13 жасында Торғайға келген. Әскери комиссариат 1942 жылы қарашада армияға шақырған. 43 жеке ротаның артиллерия базасында атқыш боп ұрыстарға қатысқан. Соғыста бірнеше рет жарақат алған, ІІ топтағы мүгедек. Елге тек 1946 жылы наурызда оралған. Аудан орталығындағы мекемелерде атшы, ағаш шебері жұмыстарын атқарған. 1962 жылдан зейнетке шыққанға дейін аудандық малдәрігерлік стансиясында шаруашылық жағын басқарған. Соғысқа қатысушы ретінде Жеңістің, Қарулы Күштердің атаулы жылдарында мерекелік медаль-белгілерімен марапатталған. Жұбайы Тілеубайқызы екеуі 5 ұл, 2 қыз тәрбиелеп өсірген. 2007 жылдың 27 наурызында Торғайда қайтыс болды.

Джангельдинский район

Омаров Камал

       1895 жылы бұрынғы Қайдаул болысы, қазіргі Аманкелді ауданы, Құмкешу ауылында туған. Әскерге Торғай АӘК-нан шақырылып, 126 АД, 690 АП құрамында Ленинград майданында соғысқан, қатардағы жауынгер болған. Әскерден 1943 жылы жаралы болып, елге келген. «Ерлігі үшін», «1941-1945 жылдардағы Ұлы Отан соғысында Германияны жеңгені үшін» және жеңістің кейінгі мерекелік медальдарымен марапатталған. 1995 жылы қайтыс болған.

Амангельдинский район

Омаров Канат

       Родился в 1924 году в п.Тимирязево Урицкого района Кустанайской области. В июле 1943 года был призван в ряды Красной Армии и отправлен на фронт в составе 14 минометного стрелкового батальона. Был демобилизован в звании сержанта. Награжден орденом Отечественной войны II степени, юбилейными медалями.

Сарыкольский район

Омаров Кози

       Родился в 1918 г. В армии с 1939 года, призван Кустанайским ГВК. Участник Отечественной войны, 1046 СП. Ранен 13.04.1942 года, находился на лечении в эг 3141.

Аулиекольский район

Омаров Кулбай

       Родился в 1925 году в поселке Коянды-Агаш Семиозерного района. В 1943 году призван в ряды Красной Армии. Участвовал в боях в составе 24 СП, 165 запасный СП, 187 СП I Белорусского фронта. Был ранен, лечился в госпиталях. Демобилизован в июне 1943 года. Вернулся в родной аул и до самой пенсии работал чабаном колхоза Коянды-Агаш, потом совхоза имени С.Баймагамбетова. С 1985 года на пенсии. Награды: орден Отечественной войны I степени, медаль «70 лет Вооруженным Силам СССР». Умер в июле 1992 года, похоронен в поселке Новоселовка.

Аулиекольский район

Омаров Мұса

       1898 жылы бұрынғы Қараторғай болысы, қазіргі Аманкелді ауданына қарасты Шыңсай деген ауылда дүниеге келген. 1938 жылға дейін серіктестікте, кейін колхозда жұмыс істеген. Кейін жанұясы Аманкелді аудан орталығына көшіп келіп, Ұлы Отан соғысы басталғанға дейін ауданық почтада жұмыс істеген. 1942 жылдың қаңтар айында Торғай АӘК-нан әскерге шақырылып, 119 АП құрамында Сталинград майданында жаумен соғысып, 9 мамыр Жеңіс күнін Германия жерінде тойлаған. Соғыстан кейін 1948 жылға дейін жау қолынан қираған қалаларды қалпына келтіруге қатысқан. І дәрежелі Отан соғысы орденімен, «Сталинградты қорғағаны үшін», «Будапешті алғаны үшін», «Жауынгерлік еңбегі үшін», «1941-1945 жылдардағы Ұлы Отан соғысында Германияны жеңгені үшін» және соғыстан кейінгі жеңістің мерекелік медальдарымен марапатталған. Елге келген соң, зейнеткерлікке шыққанға дейін аудандық банкте күзетші болып қызмет атқарған. 1983 жылы қайтыс болған.

Амангельдинский район

Омаров Меркай Сейтканович

       Родился 5 мая 1926 года в посёлке Кайранкуль Орджоникидзевского района. Образование среднее специальное, член КПСС. Призван был 6 ноября 1944 года Джетыгаринским РВК на военную службу. Воевал в составе воинской части 73825 с января 1945 года до окончания войны. Затем продолжал службу в воинской части 20690. Демобилизован был в ноябре 1949 года в звании сержант. Работал в Архангельской школе учителем. Награды: медаль «За победу над Германией в Великой Отечественной войне 1941-1945 гг.», юбилейные медали. Вместе с супругой Токбике вырастили и воспитали 8 детей, 13 внуков.

Денисовский район

Омаров Молдағали

       1919 жылы қазіргі Аманкелді ауданында туған. Әскерге 1942 жылы Торғай АӘК-нан шақырылып, соғыста 307 АП, 1019 АП құрамында қатардағы жауынгер болған.1944 жылы жараланып әскер қатарынан босап, елге келген соң, көп жыл бойы колхоз, совхоздарда жұмыс істеген. Қайтыс болған.

Амангельдинский район

Омаров Нұрғали

       1924 жылы Торғайдың Қошалақ құмында дүниеге келген. Шиліде жеті жылдық мектеп бітірген. Әскерге 1943 жылы шақырылған. Ұрыстарда екі рет жараланып, 1945 жылы елге оралды. Сырттай 1950 жылы педучилище бітірді. Көп уақыт бастауыш мектепте мұғалім, меңгеруші боп істеді. Кейін «Шилі» кеңшарында шопандықта болды. Соғысқа қатысушы ретінде мерекелік марапаттаудан қалған жоқ. 1988 жылы қайтыс болды.

Джангельдинский район