Бисенбай Мукатай

       Бисенбай Мукатай, рядовой, воевал 20 отд.вост.батальон с июня 1941 г. по сентябрь 1944 г.

Житикаринский район

Бисенев Александр Михайлович

       Род. в 1924г. в станице Клецкая Клецкого р-на Сталинградской обл.. В армию призван Ворошиловским РВК Пермской обл. Годы службы:1941-1945гг. Участник боев на различных ф-х в составе 10 ВДБ, 950 СП. Воинское звание – сер-нт. Образование – средне-специальное. После демобилизации работал грузчиком в хозрасчетном магазине №13 г. Кустаная. Награжден медалью «За победу над Германией».

г.Костанай

Бисенкулова Муслима Шакеновна

       Родилась в 1919 году. Призывалась в армию и участвовала в боях с апреля по август 1942 года в составе 129 стрелкового полка 160 стрелковой дивизии.

Камыстинский район

Бисикенов Жумагул

       Бисикенов Жумагул родился 9 мая 1923 года в поселке Октябрь Джетыгаринского района Кустанайской области. Трудовую деятельность начал в 1940 году рабочим. Призван в Советскую Армию в октябре 1941 года. Принимал участие в боях с октября 1941 года по декабрь 1942 года. Под Сталинградом был тяжело ранен и комиссован из Советской Армии. После армии работал рабочим, сторожем. Ушел на заслуженный отдых в 1983 году. За боевые действия и добросовестный труд награжден Орденами Отечественной войны 1 степени, Знак Почета, медалями: «За оборону Сталинграда», «За победу над Германией в ВОВ 1941-1945 г.г.», шестью юбилейными медалями. Со своей женой вырастили и воспитали 11 детей. Он был инвалидом Отечественной войны 2 степени, но по силе и возможности работал на разных работах в период уборки урожая и других сельхоз работах, несмотря на возраст. Умер и похоронен в поселке Чайковский со всеми почестями. Он был хорошим семьянином и примерным отцом. Имел много внуков и правнуков, которые его сильно любили.

Житикаринский район

Бискибайло Алексей Михайлович

       Родился 9 февраля 1924 года в поселке Орликовка Пешковского района. Трудовую деятельность начал с 1940 года. 16 августа 1942 года был призван в армию и направлен в 11 учебное отделение танкового полка. С 1943 года служил в составе 51 артиллерийского полка командиром отделения в звании младшего сержанта. Демобилизован в сентябре 1945 года, сверхсрочно по 1947 год служил в своем полку командиром отделения. С 1953 года работал в Пешковской МТС бригадиром тракторной бригады. С 1964 года переехал в подхоз ОРСа города Рудного, где долгое время проработал зав. МТМ. С 1975 года работал наладчиком до самой пенсии (до 1985 года). С супругой Александрой Демьяновной воспитали 4-х детей, имеет 8 внуков и 6 правнуков. Награды: орден Отечественной войны I степени, медали «За отвагу», «За оборону Советского Заполярья», «За победу над Германией в Великой Отечественной войне 1941-1945 гг.», «За освоение целинных земель», «За доблестный труд. В ознаменование 100-летия со дня рождения Владимира Ильича Ленина», 4 юбилейных медали. Умер 5 мая 1997 года, похоронен в селе Юбилейное Тарановского района.

Тарановский район

Биятов Каламбай

       Биятов Каламбай родился 20 марта 1923 года в пос. Макан Джетыгаринского района Кустанайской области. Образование начальное, казах. Трудовую деятельность начал в 1940 году рабочим, животноводом. Призван в Советскую Армию в июле 1942 года по август 1944 года. Воевал в 254 стрелковом полку 39-я стрелковой дивизии - стрелком Западный и Калининский фронты. Демобилизован в 1944 году, августе, как инвалид 2 группы. После демобилизации работал: рабочим, животноводом в совхозе «Мюктыкольский». Ушел на заслуженный отдых в 1984 году. За боевые действия и добросовестный труд награжден орденом: Отечественная война 1 степени, медалями «За победу над Германией в ВОВ 1941-1945 г.г.», «За трудовое отличие», Ветеран труда, шестью юбилейными. Вырастил и воспитал 2-х детей.

Житикаринский район

Біралин Хамза

       Қостанай облысының Обаған ауданындағы Жамансай ауылында 1926 жылдың 10 наурызында дуниеге келген. Ұлы Отан соғысы басталар жылы Ново-Алексеев орта мектебінің 7 сыныбын бітірді. Одан кейін үш жылдай колхозда жұмысшы болды. Әскер қатарына 1944 жылы шақырылды. Алдымен үш ай бойы атақты Шұбаркөлде дайындықта болды. Майдандағы соғыс жолдары Белоруссия жерінде басталды. Кейін Польша, Чехословакия, Германия жерлерінде соғысты. Талай қалалар мен елді мекендерді жаудан азат ету жолындағы қиян-кесті ұрыстарға қатысты. Әсіресе Брест қамалын, Минск, Варшава қалаларын немістерден босатудағы шайқастар есте қаларлықтай болды. Соғыстың жеңіс күнін Балтық теңізі жағалауында қарсы алды. Майдандағы ерлігі үшін Отан соғысы екі орденімен, бірнеше медальдармен марапатталды. Отан соғысынан кейін 1950 жылдың мамырына дейін кеңес қарулы күштерінің қатарында өзінің жауынгерлік міндетін атқаруды жалғастырды. Елге оралғасын еңбекке араласты, оқу оқыды, жоғары білімді маман болды. Көп жылдар бойы комсомол, партия комитетінің екінші хатшысы дәрежесіне дейін көтерілді. Көп жылдары Қарасу ауданы халық бақылау комитетінің төрағасы болды. 1986 жылы құрметті демалысқа шықты. Бейбітшілік уақыттағы еңбегі жоғары бағаланды, «Құрмет белгісі» орденнің, медальдардың иегері болды. Жанұяда жары, екі ұлы, үш немересі бар. Осы кезде Затобол кентінде тұрады.

Костанайский район

Бірімжанов Жағыпар

       1912 жылы қазіргі Аманкелді ауданында туған. Әскерге дейін колхозда жұмыс істеген. 1941 жылы шілде айында Торғай АӘК-нан әскер қатарына шақырылып, соғыста 472 АП, 100АБ құрамында қызмет еткен. Белоруссия, Украина, Польшаның қалаларын жаудан азат ету ұрыстарына қатынасқан. Жауынгерлік «Ерлігі үшін», «Варшаваны азат еткені үшін» медалімен, ІІ дәрежелі Отан соғысы орденімен марапатталған. Әскер қатарынан 1945 жылы босап елге келген. 1998 жылы қайтыс болған.

Амангельдинский район

Бірімжанов Сарман

       1916 жылы 9 мамырда туған. Қостанай облысы Боровской АӘК-нан әскерге шақырылып, 232-ші гв. АП құрамында соғысып, 1945 жылы әскерден босап, Аманкелді ауданына келіп, көп жыл бойы қызмет істеп қайтыс болған.

Амангельдинский район

Біркенов Айып Хәкімжанұлы

       1926 жылы Семиозер ауданы, Бұлақсор ауылында туған. Әскер қатарына 1943 жылы Семиозер аудандық әскери комиссариатынан шақыртылды. Соғыстың аяғына дейiн қатысып, Жеңiстi тойлап елге оралады. Көп жылдар бойы ауыл шаруашылық саласында еңбек етті: бөлiмше басшысы, агроном, бригадир болып, елiне адал еңбегiн сiңiрдi. Соғыстағы ерлiк iстерi үшiн Отан соғысы орденiмен, бiрнеше медальдармен және мерекелiк мадақтау, алғыс хаттарымен марапатталған. 1950 жылы отау құрып, жары Гүлнар екеуi 9 бала өсiрiп, тәрбиелеп ұлын ұяға, қызын қияға қондырды. Осы ұл-қыздарынан немерелер сүйдi. Қазақ халқының ардақты қызы, Халық ақыны Әсия Біркенова осы Айып атайдың тұңғыш қызы. Балалары мен немерелерiнiң бәрi де жоғары бiлiмдi, жақсы маман иелерi. Айып Хәкiмжанұлы 1972 жылы маусым айында дүниеден өттi.

Наурзумский район