Ахметов Болтай

       Родился в мае 1900 года в поселке Забеловка Джетыгаринского района. Работал по найму, батрачил. С образованием колхозов закончил курсы шоферов, водил машину. Проходил службу в рядах РККА на Дальнем Востоке. В начале 1941 года вернулся домой. Но не долго пробыл, началась война и он снова на фронте. В первое время воевал в составе 14-го отдельного автотранспортного батальона, потом перевели в 299-й АТБ. В феврале 1943 года получил тяжелое ранение в голову. После выздоровления вернулся на фронт, участвовал в освобождении сел и городов страны, в изгнании фашистов из Венгрии. В боях за г. Будапешт получил второе тяжелое ранение. Откомиссовали в январе 1945 года. Боевые заслуги отмечены медалями «За победу над Германией в Великой Отечественной войне 1941-1945 гг.», множеством юбилейных наград. Вернувшись домой, продолжил лечение боевых ран. В 1947 году переехал в поселок Камышное. Работал шофером до выхода в 1960 году на пенсию. За успехи в труде награжден медалью «За доблестный труд. В ознаменование 100-летия со дня рождения Владимира Ильича Ленина».

Камыстинский район

Ахметов Галым

       Родился 24 июня 1918 года в Кокчетавской области. На фронте с 1941 года. В 1943 году был тяжело ранен, и после лечения демобилизован. С супругой Кабибой Алдажановной вырастили и воспитали 9 детей. Умер в 1999 году.

Карасуский район

Ахметов Еркан

       Родился в 1918 году в селе Карашилик Урицкого района. Рано приобщившись к труду, он уже в восемнадцать лет стал бригадиром полеводов в колхозе «Красная Армия». Через три года его направляют на одногодичные курсы сельхозтехникума г. Уральска. После учебы, за год до начала войны, Еркан Ахметов избирается председателем Севастопольского сельсовета. В сентябре 1942 года он получил призывную повестку. Полгода был курсантом Брянского пехотного училища прежде, чем в звании лейтенанта оказаться на передовой в должности командира роты 1001-го стрелкового полка 279 краснознаменной дивизии IV Украинского фронта. В боях за освобождение Крыма рота Ахметова была брошена на прорыв мощного вражеского укрепления в районе Севастополя. За отвагу и находчивость, образцовое выполнение задания боевой командир был награжден орденом Красной Звезды. После победы над Германией была еще война с Японией. На и после этого продолжалась воинская служба Еркана Ахметова. И только 19 мая 1947 года боевой офицер, участник двух войн, трижды раненый, награжденный орденами Красной Звезды, Отечественной войны 1 степени, медалью «За победу над Германией в Великой Отечественной войне 1941-1945 гг.» был уволен в запас в звании капитана. Заслуженный защитник Отечества так же активно, инициативно и самозабвенно стал проявлять себя на мирном поприще. Председатель Севастопольского сельсовета, заместитель председателя Урицкого райисполкома, после республиканских курсов партийно-советских работников председатель колхоза имени Калинина Убаганского района, директор совхоза «Убаганский» Карасуского района – вот вехи трудовой деятельности фронтовика, отмеченные орденом «Знак Почета». Впереди было много дел, планов и задумок. Но, подобно промелькнувшему метеору, в расцвете сил оборвалась жизнь Еркана Ахметова. А было ему всего 44 года. После него осталось восемь детей, которых вырастила, определила в жизни жена фронтовика – Ахметова Каракон Сакеновна, совершив своей материнский подвиг.

Сарыкольский район

Ахметов Жавдат Ахметович

       Родился в 1917 году в д. Начибашково, Салаватский район Башкирской АССР. С января 1941 года по июль 1942 год в составе 34 кавалерийского полка принял участие в боях. Награды: юбилейные медали.

Аулиекольский район

Ахметов Жармағамбет

       1913 жылы Торғайда туған. Торғайдағы Ыбрай Алтынсарин негізін қалаған орыс-қазақ мектебінде оқыған. Аштық кезінде наубайханада істеп, елге нан үлестірумен айналысып, «нанғара» атанған. 1942 жылы әскерге шақырылып, 40 гвардиялық атқыштар полкінің жауынгері болған. Елге 1945 жылы қазанда оралған. «1941-1945 жылдардағы Ұлы Отан соғысында Германияны жеңгені үшін», сондай-ақ Жеңістің, Қарулы Күштердің атаулы жылдарында мерекелік медаль-белгілермен марапатталған. Елге келген соң әр салада жұмыс істеп жүріп, СПТУ-да тәжірибелік қой отарын бақты. Кейін «Речной» кеңшарына ауысып, абыройлы шопан болды. Жұбайы екеуі әр саланың білікті маманы болған балаларды өсірді. Бірі облысқа танымал дәрігер, бірі қоғамдық жұмыстарда елге белгілі азамат, бірі қаржы қызметкері болса, қызы театрда белгілі әртіс боп ел құрметіне бөленуде. Жәкең 1989 жылы Торғайда дүниеден өтті. Тура жолдан таймайтын, өзіндік пікірі бар, батыл ақсақал болатын.

Джангельдинский район

Ахметов Жиентай

       Родился в 1898 году в с.Песчанка. До ухода в армию работал в колхозе. Участвовал в Великой Отечественной войне с 1942 по 1945 год. Войну закончил на подступах к Германии. Награжден медалью «За победу над Германией в Великой Отечественной войне 1941-1945 гг.», юбилейными медалями. После войны работал скотником в колхозе. Умер в 1975 году.

Узункольский район

Ахметов Зейнолла

       1914 жылы қазіргі Қостанай облысы, Аманкелді ауданының Байғабыл деген жерде дүниеге келген. Соғыстың алдында серіктестікте, кейін колхозда жұмыс істеп, 1942 жылы әскер қатарына алынған. Майданда 115-ші атқыштар полкінің құрамында Батайск және Дондағы Ростов үшін шайқасқа қатынасып, алғаш жауынгерлік сынақтан өтеді. Кейін Донбас жерінде соғысады. 1943 жылдың мамыр айының басында кеңес әскерлерінің Қаратеңізден Харьковке дейінгі аймақта неміс-фашист әскерлеріне қарсы шабуылы басталады. Осы ұрыстарда жауынгердің оң аяғына оқ тиіп, госпитальға түседі. Бес ай емделгеннен кейін комиссияланып, 1943 жылдың аяғында елге оралады. Елге келген соң колхоз жұмысына араласып, мал бағады. Кейін совхозда шопан, малшы болып зейнеткерлікке шығады. Жанұясында 2 ұл, 3 қыз өсіріп, олардан 14 немере, 8 шөбере сүйеді. 1993 жылы маусым айында қайтыс болады.

Амангельдинский район

Ахметов Иманбай

       Родился 5 апреля 1908 года в ауле Оркаш. Работал в Бестобе разнорабочим. В 1941 году призван в ряды Красной Армии Джетыгаринским РВК. Воевал в Подмосковье, под Можайском, в пехотной роте. Был дважды ранен. Демобилизован в 1946 году. После войны работал в совхозе парторгом, председателем совхозрабкоопа с. Жайылма. В 1948 году женился. В 70-е годы вышел на пенсию. Совместно с супругой Оразбике воспитал десять детей (пять сыновей и пят дочерей). Ветеран имеет боевые награды, а также награды за доблестный труд.

Камыстинский район

Ахметов Ізтелеу

       1922 жылы қыркүйекте Ақтөбе облысы, Ырғыз ауданы, Нұра ауылында туған. Оның бүкіл өмірі Торғай ауданымен байланысты. 1942 жылдың қыркүйегінде әскер қатарына шақырылған, 635 атқыштар полкінде пулеметчик болған. 1944 жылы наурыз айында елге оралған. «1941-1945 жылдардағы Ұлы Отан соғысында Германияны жеңгені үшін», сондай-ақ Жеңістің атаулы жылдары мен Қарулы Күштер мерекелік мадальдарымен марапатталған. Ұрыс даласынан шынығып келген жігерлі жас жігіт аудандық ішкі істер бөліміне қызметке алынып, 1972 жылға дейін, құрметті демалысқа шыққанша, абыройлы да белсене жұмыс жасады. Ішкі істер министрлігі тарапынан көптеген марапатқа ие болды. Жұбайы Балжан Сүйірбайқызы екеуі 12 ұл-қыз тәрбиелеп жеткізді. Өзі 2002 жылы қыркүйек айында дүниеден өтті. Ахметовтар әулетінде қазір 18 немере өсуде.

Джангельдинский район

Ахметов Күржібай

       1915 жылы қазіргі Аманкелді ауданы, № 38 ауылында туған. 1941 жылы Торғай АӘК-нан әскерге алынып, 93-ші жеке атқыштар бригадасында бөлімше командирі болып, әскер қатарынан 1944 жылы ІІ топтағы соғыс мүгедегі болып елге оралған. Көп жыл малшы болып, зейнткерлікке шыққан. Қайтыс болған.

Амангельдинский район