Щукин Алексей Митрофанович

       Род. в 1920г. в с. Среднее Верховского р-на Орловской обл.. В армию призван ГВК Читинской обл.. Годы службы:1941-1945гг. Участник боев на 1-м Белорусском ф-те в составе 5 А. Род войск - сухопутные. Воинское звание – рядовой. Образование – начальное. После демобилизации работал токарем в совхозах Тарановского р-на. Награжден орденом Отечественной войны 2-й ст., медалями: «За победу над Германией», юбилейными. Избирался депутатом в местный совет 1965 .

г.Костанай

Щукин Владимир Николаевич

       Родился 29 апреля 1925 года в городе Баку Азербайджанской ССР. Трудовую деятельность начал с 1941 года рабочим на заводе №182 города Баку. 1 января 1943 года был призван в Красную Армию Гагановским РВК города Баку. Участвовал в боях за освобождение Кавказа в составе Краснодарской 395 стрелковой дивизии, за что был награжден орденом Красной Звезды. Также участвовал в боях за освобождение Украины в составе Краснознаменного Таманского 714 полка. Ранение в ногу получил в боях под селом Малая Вишенка Житомирской области, инвалид войны. Демобилизован был из Красной Армии в июле 1944 года. После госпиталя вернулся в родной город Баку. Работал на заводе 182 слесарем, затем мастером. Переехав в Новочеркасск, работал на оборонном заводе 118. В 1954 году приехал на освоение целинных и залежных земель в Казахстан. Работал в совхозе «Кайранкольский» Тарановского района механизатором, электриком, слесарем трудоемких процессов. На уборке урожая, будучи без ноги, работал на комбайне, за что был награжден орденом "Знак Почета". В 1980 году вышел на пенсию. Вместе с супругой Анной Андреевной воспитали пятерых детей (3 сына, 2 дочери), 14 внуков и 2-х правнуков. Ветеран войны и труда, кроме вышеназванных наград имеет орден Отечественной войны 1 степени, медаль "За освоение целинных земель". Умер в 2008 году. Похоронен в селе Максут Тарановского района.

Тарановский район

Щукин Даниил Митрофанович

       1901-1989гг. Р. в с. Варна Варненского р-на Челябинской обл.. В армию призван Кустанайским ГВК Кустанайской обл.. Годы службы:1941-1945гг. Участник боев на ООР, Юго-Западном, Донском, 2-м Украинском ф-х. Род войск - сухопутные. Воинское звание – рядовой. Образование – начальное. После демобилизации работал на канцелярской работе. Награжден орденом Отечественной войны 2-й ст., медалями: «За оборону Одессы», «За победу над Германией», юбилейными.

г.Костанай

Щукин Михаил Иванович

       Род. в 1918г. Годы службы:1943-1945гг. Участник боев на Ленинградском ф-те в составе 110 автороты. Род войск - моторизованные. Воинское звание – рядовой, шофер. Награжден орденом Отечественной войны 2-й ст., медалями: «За оборону Ленинграда», «За победу над Германией».

г.Костанай

Щукин Николай Павлович

       Родился в 1913 году. Ушел на фронт Великой Отечественной войны в 1942 году. Воевал на Белорусском фронте в звании рядовой. Демобилизован в августе 1945 года. Жил в селе Станционное, работал в совхозе в животноводстве. Был женат, воспитал 2 детей. Умер в 1969 году. Награжден медалью «За взятие Берлина».

Карабалыкский район

Щукин Петр Павлович

       Родился в 1918 году. Участник Великой Отечественной войны. Воевал в пехотных войсках в звании рядовой. В одном из боев получил тяжелое ранение, был комиссован в 1945 году. Проживал в селе Тогузак, работал грузчиком в Гортопе. Был женат. Умер в 1992 году. Награждён медалью «За отвагу».

Карабалыкский район

Щур Павел Зиновьевич

       Родился 3 марта 1922 года в посёлке Банновка Фёдоровского района. В 1942 году призван на действительную военную службу, воевал до 1943 года в составе 13 стрелкового полка. Во время боевых действий был тяжело ранен в руку. После лечения в госпитале был уволен в запас по ранению. Вернувшись после ранения в родной посёлок Каракопа, сразу приступил к работе трактористом, комбайнёром. За высокие показатели в труде был награждён орденом Ленина. Также был отмечен юбилейными наградами за участие в Великой Отечественной войне. Был женат. Вместе с женой воспитали двух дочерей и одного сына.

Федоровский район

Щурин Тлеумагамбет Бекмурзинович

       Щурин Тлеумагамбет Бекмурзинович, старшина, воевал в 310 стрелковой дивизии с июля 1941 г. по май 1945 г.

Житикаринский район

Ыңғаев Ғалымжан

       1903 жылы 15 қарашада №13 ауылда (қазіргі Дәмді) дүниеге келген. Соғыс басталғанша мал баққан. 1942 жылы барлық ер-азаматтар қатарлы Отанды қорғауға майданға аттанады. 1945 жылы елге оралған соң, малшы болып жұмыс істеген. Дәмді ауылының тұрмыс жағдайы түзелуіне зор үлес қосқан кісілердің бірі. 1967 жылы зейнеткерлікке шыққан. 1980 жылы қайтыс болды.

Наурзумский район

Ысмағұлұлы Қыпшақ

       Қазіргі Қостанай облысы, Науырзым ауданына қарасты «Құлан қабақ» деген жерде 1916 жылы мамыр айында дүниеге келген. Орталау мектепті аяқтап, еңбекті 1933 жылы Докучаев бастауыш мектепте мұғалім болудан бастады. 1935-1939 жылдары Қостанай педагогикалық училищесін, кейін Меңдіқара педагогикалық техникумын бітіріп, Науырзым бастауыш мектебінің мұғалімі, әрі меңгерушісі болып орналасады.1941 жылы осы бастауыш мектеп жеті жылдық орталау мектебі болып ашылып, оған бірінші директоры болып тағайындалды. 1942 жылы қазан айынан Сталинград майданында 62 Армия, 318 атқыштар дивизиясының құрамында Ұлы Отан соғысына қатынасып, елге 1946 жылы оралды. Екі рет «Ерлігі үшін», «Сталинградты қорғаған үшін», «Варшаваны азат еткені үшін» медальдармен және І-ІІ дәрежелі Отан соғысы, ІІ-ІІІ дәрежелі Даңқ одендерімен, тағы басқа құрмет белгілерімен марапатталған. Елге оралып, бұрынғы жұмысын жалғастыра береді. 1949 жылдан бастап Семиозер ауданының оқу ағарту бөлімінің инспекторы, Миалы ауылында жеті жылдық орталау мектебінде директор, Мырзакөл жеті жылдық орталау мектебінде қазақ тілінің мұғалімі, Науырзым жетіжылдық орталау мектебінде мұғалім, Бүйректал жетіжылдық орталау мектебінде орыс тілі және әдебиет пәнінің мұғалімі болып, 1959 жылы осы мектептің директоры болады. Қарағанды педагогикалық институтын сырттай оқып бітіреді. Кейінгі жылдары Бұйректал сегізжылдық орталау мектебінің директоры, Науырзым сегізжылдық орталау мектебінің орыс тілі және әдебиет пәнінің мұғалімі, Раздольный орта мектебінің бірінші директоры болды. 1964 жылдан Науырзым орта мектебінде 1980 жылға дейін (құрметті демалысқа шықсада) ұстаздық жұмыстан қол үзбеді. Көп жылғы үздік еңбегі үшін «Қазақстанның халық ағарту үздігі» құрметті атағының иегері. Ол кісінің алдынан сабақ алған академиктер Сағындық Сатыбалдин, Кенжеғали Сағадиев, ұстазының жолын қуып көп жылдар оқу министрі болған марқұм Шайсұлтан Шаяхметов. Алты бала тәрбиелеп, жетілдірді, немерелерінің қызығын көрді. 1990 жылы наурыз айының 28-де дүние салды.

Наурзумский район