Бискибайло Алексей Михайлович

       Родился 9 февраля 1924 года в поселке Орликовка Пешковского района. Трудовую деятельность начал с 1940 года. 16 августа 1942 года был призван в армию и направлен в 11 учебное отделение танкового полка. С 1943 года служил в составе 51 артиллерийского полка командиром отделения в звании младшего сержанта. Демобилизован в сентябре 1945 года, сверхсрочно по 1947 год служил в своем полку командиром отделения. С 1953 года работал в Пешковской МТС бригадиром тракторной бригады. С 1964 года переехал в подхоз ОРСа города Рудного, где долгое время проработал зав. МТМ. С 1975 года работал наладчиком до самой пенсии (до 1985 года). С супругой Александрой Демьяновной воспитали 4-х детей, имеет 8 внуков и 6 правнуков. Награды: орден Отечественной войны I степени, медали «За отвагу», «За оборону Советского Заполярья», «За победу над Германией в Великой Отечественной войне 1941-1945 гг.», «За освоение целинных земель», «За доблестный труд. В ознаменование 100-летия со дня рождения Владимира Ильича Ленина», 4 юбилейных медали. Умер 5 мая 1997 года, похоронен в селе Юбилейное Тарановского района.

Тарановский район

Бичевой Иван Поликарпович

       Род. в 1918г. в с. Божедаровка Павлоградского р-на Омской обл.. В армию призван Павлоградским РВК. Годы службы:1941-1943гг. Участник боев на различных ф-х. Воинское звание – ст. сер-нт, зам. командира взвода. Образование – неполное среднее. Гражданская специальность-техник-механик. Награжден орденом Отечественной войны 2-й ст., медалью «За победу над Германией».

г.Костанай

Бичуркин Яков Николаевич

       Родился в 1926 г. в селе Ивангородка Федоровского района. Воинское звание матрос. Служил в 1943-1945 годах на Дальнем Востоке, в 59 хасанском пограничном отряде пограничных катеров. Участвовал в боях с японцами. Награжден медалью "За победу над Японией".

Федоровский район

Биятов Алкен

       1926 г. рождения. Призван в 1944 г. С мая 1944 г. по май 1945 года воевал в составе 457 гв. полка в качестве автоматчика. Воинское звание – рядовой. Демобилизован в 1945 г.

Костанайский район

Биятов Алкен

       1926-2000гг. Р. в с. Гавриловка Рузаевского р-на Кокчетавской обл. В армию призван Рузаевским РВК. Годы службы:1943-1945гг. Участник боев на 1-м и 2-м Белорусском ф-х в составе 457 СП. Воинское звание – рядовой, автоматчик. Образование – высшее. После демобилизации работал геологом в Кустанайской поисково-съемочной экспедиции. Награжден орденом Отечественной войны 2-й ст., медалями «За отвагу», «За взятие Берлина», «За победу над Германией», «За освоение целинных земель», юбилейные.

г.Костанай

Биятов Каламбай

       Биятов Каламбай родился 20 марта 1923 года в пос. Макан Джетыгаринского района Кустанайской области. Образование начальное, казах. Трудовую деятельность начал в 1940 году рабочим, животноводом. Призван в Советскую Армию в июле 1942 года по август 1944 года. Воевал в 254 стрелковом полку 39-я стрелковой дивизии - стрелком Западный и Калининский фронты. Демобилизован в 1944 году, августе, как инвалид 2 группы. После демобилизации работал: рабочим, животноводом в совхозе «Мюктыкольский». Ушел на заслуженный отдых в 1984 году. За боевые действия и добросовестный труд награжден орденом: Отечественная война 1 степени, медалями «За победу над Германией в ВОВ 1941-1945 г.г.», «За трудовое отличие», Ветеран труда, шестью юбилейными. Вырастил и воспитал 2-х детей.

Житикаринский район

Біралин Хамза

       Қостанай облысының Обаған ауданындағы Жамансай ауылында 1926 жылдың 10 наурызында дуниеге келген. Ұлы Отан соғысы басталар жылы Ново-Алексеев орта мектебінің 7 сыныбын бітірді. Одан кейін үш жылдай колхозда жұмысшы болды. Әскер қатарына 1944 жылы шақырылды. Алдымен үш ай бойы атақты Шұбаркөлде дайындықта болды. Майдандағы соғыс жолдары Белоруссия жерінде басталды. Кейін Польша, Чехословакия, Германия жерлерінде соғысты. Талай қалалар мен елді мекендерді жаудан азат ету жолындағы қиян-кесті ұрыстарға қатысты. Әсіресе Брест қамалын, Минск, Варшава қалаларын немістерден босатудағы шайқастар есте қаларлықтай болды. Соғыстың жеңіс күнін Балтық теңізі жағалауында қарсы алды. Майдандағы ерлігі үшін Отан соғысы екі орденімен, бірнеше медальдармен марапатталды. Отан соғысынан кейін 1950 жылдың мамырына дейін кеңес қарулы күштерінің қатарында өзінің жауынгерлік міндетін атқаруды жалғастырды. Елге оралғасын еңбекке араласты, оқу оқыды, жоғары білімді маман болды. Көп жылдар бойы комсомол, партия комитетінің екінші хатшысы дәрежесіне дейін көтерілді. Көп жылдары Қарасу ауданы халық бақылау комитетінің төрағасы болды. 1986 жылы құрметті демалысқа шықты. Бейбітшілік уақыттағы еңбегі жоғары бағаланды, «Құрмет белгісі» орденнің, медальдардың иегері болды. Жанұяда жары, екі ұлы, үш немересі бар. Осы кезде Затобол кентінде тұрады.

Костанайский район

Біралин Шарапиден

       1917 жылы 1 қаңтарда қазіргі Аманкелді ауданында туған. Қостанай ҚӘК-нан әскер қатарына шақырылып, 15-ші тау атқыштар батальонында қатардағы жауынгер. 1947 жылы әскер қатарынан босап, елге келіп, жұмыс істеп, қайтыс болған.

Амангельдинский район

Біркенов Айып Хәкімжанұлы

       1926 жылы Семиозер ауданы, Бұлақсор ауылында туған. Әскер қатарына 1943 жылы Семиозер аудандық әскери комиссариатынан шақыртылды. Соғыстың аяғына дейiн қатысып, Жеңiстi тойлап елге оралады. Көп жылдар бойы ауыл шаруашылық саласында еңбек етті: бөлiмше басшысы, агроном, бригадир болып, елiне адал еңбегiн сiңiрдi. Соғыстағы ерлiк iстерi үшiн Отан соғысы орденiмен, бiрнеше медальдармен және мерекелiк мадақтау, алғыс хаттарымен марапатталған. 1950 жылы отау құрып, жары Гүлнар екеуi 9 бала өсiрiп, тәрбиелеп ұлын ұяға, қызын қияға қондырды. Осы ұл-қыздарынан немерелер сүйдi. Қазақ халқының ардақты қызы, Халық ақыны Әсия Біркенова осы Айып атайдың тұңғыш қызы. Балалары мен немерелерiнiң бәрi де жоғары бiлiмдi, жақсы маман иелерi. Айып Хәкiмжанұлы 1972 жылы маусым айында дүниеден өттi.

Наурзумский район

Бірліков Мұрат

       1906 жылы қазіргі Жангелдин ауданына қарасты Қарақоға өңіріндегі Сарысай деген жерде қарапайым шаруаның отбасында дүниеге келген. Ауыл молдасынан хат таныған, сауат ашу мектебінде оқыған. Еңбек жолын серіктестікте, кейін ұжымшарда бастады, қатардағы жұмысшы, малшы болды. Ұлы Отан соғысының ардагері, майданнан мүгедек болып оралды. Соғыстан кейін елінде көп жылдар бойы ұжымшар-кеңшарларда қой бақты, атақты шопан болып атанды. Зейнеткерлікке шыққаннан кейін де еңбектен қол үзбеген. Зайыбы Мырзағалиева Тойбазармен бірге жанұяда үш бала тәрбиелеп өсірген. Балаларынан 13 немере, 23 шөбере өсіп-өнген. 1991 жылы қайтыс болды.

Джангельдинский район