Сьянов Илья Яковлевич

       Родился 2 августа 1905 г. в селе Семиозерное. Окончил 10 классов, рабфак в г. Оренбурге. Работал экономистом – плановиком Кустанайского облисполкома. В Красной Армии с апреля 1942г. Службу начал в Костанае, в 151-й отдельной стрелковой бригаде, сформированной в Костанае. В составе прославленного соеденения с жестокими боями дошел до Берлина. Сержант Сьянов в уличных боях в фашистском логове заменил выбышего из строя командира роты. Рота в числе первых ворвалась в рейхстаг, в течение двух суток геройски сражалось с озверевшим врагом. 30 апреля 1945г. на куполе рейстага разведчики М. Егоров и М.Кантария, замполит роты А. Берест водрузили Знамя Победы. Огневую поддержку им оказала рота Сьянова. Ему присвоено звание Героя Советского Союза. Награжден орденами Ленина, Красного Знамени, Отечественной войны І и ІІ ст., многими медалями. После войны жил в г. Алматы, в г. Сочи. Умер 4 апреля 1988 г. в г. Сочи Похоронен в г. Кустанае.

Аулиекольский район

Сьянов Илья Яковлевич

       1905-1988гг. Р в п. Семиозерное Семиозерного р-на Кустанайской обл.. В армию призван ГВК г. Кустаная. Годы службы:1942-1946гг. Участник боев на Северо-Западном, 1-м Белорусском ф-х в составе 151 ОСБ, 150 СД. Род войск - пехота. Воинское звание – ст. сер-нт, командир роты. Образование – среднее. После демобилизации работал на партийно-советской работе, в системе потребительской кооперации экономистом-плановиком. Награжден-присвоено звание Героя Советского Союза, орденами Ленина, Отечественной войны 2-й ст., медалями: «Золотая Звезда», «За победу над Германией», юбилейными.

г.Костанай

Сюзганов Иван Павлович

       Сюзганов Иван Павлович, рядовой, воевал в 83 БАО с ноября 1942 г. по май 1945 г.

Житикаринский район

Сюзганова (Анисимова) Евгения Григорьевна

       Сюзганова (Анисимова) Евгения Григорьевна, вольнонаёмная, служила в 83 БАО с апреля 1941 г. по май 1945 г.

Житикаринский район

Сябро Григорий Петрович

       Родился 18 января 1912 года в селе Адаевка. Образование 4 класса. До войны работал на разных работах. В 1943 году был призван Джетыгаринским РВК. Участвовал в боях на Ленинградском фронте. Служил шофером в 43 отдельной транспортной роте 15 стрелковой дивизии. После войны работал управляющим в совхозе «Ворошиловский». В семье воспитал шестерых детей. Награды: орден Отечественной войны 2 степени, медали «За боевые заслуги», «За оборону Ленинграда», «За освоение целинных земель», семь юбилейных медалей.

Камыстинский район

Түлкібаев Райымбек

       1907 жылы қазіргі Аманкелді ауданында туған. Әскерге Торғай АӘК-нан 02.1941 жылы шақырылып, соғыста 15-ші АП құрамында қатардағы жауынгер болған. 05.1945 жылы әскерден босап елге келіп, көп жыл бойы етікші болып жұмыс істеген.

Амангельдинский район

Тұңғышбаев Сейдағалам

       1914 жылы қазіргі Қызылорда облысының Қармақшы ауданында дүниеге келді. Колхозшы болды. 1941 жылы маусым айында әскерге алынды. Бірден Сталинград майданына апарылды, 134-ші атқыштар полкінің құрамында соғысқа кірді. 1942 жылдың қыркүйек айында ауыр жараланып, Саратов қаласындағы госпитальға түсті. Дәрігерлер соғысқа жарамсыз деп тауып, қару-жарақ қоймасына жіберді. Соғыс аяқталған соң 1945 жылдың қыркүйек айында елге оралды. Аманкелді, Арқалық аудандарында мал шаруашылығында көп жылдар жылқышы, малшы болып жұмыс істеді. Үйленді, жеті бала тәрбиелеп өсірді. Ұлы Отан соғысындағы ерлігі үшін ІІ дәрежелі Отан соғысы орденімен және 10 мерекелік медальдармен, еңбектегі жақсы қызметі үшін Еңбек даңқы орденімен, «Еңбектегі ерлігі үшін», «Еңбек ардагері» медальдармен марапатталды. Қазір Арқалық ауданы «Аңғар» ауылында тұрады.

Амангельдинский район

Тұрғалиев Әуезбек

       1920 жылы Аманкелді ауданы, Елтай ауылдық кеңесінде туған. 06.1941 жылы Торғай АӘК-нан әскерге шақырылып, соғыста 853 АП құрамында бөлімше командирі болған. Әскери атағы аға сержант. Әскерден 05.1945 жылы босап елге келіп, көп жыл бойы қой бағып, зейнеткерлікке шыққан.

Амангельдинский район

Тұрғалиев Әузбек

       1920 жылы сәуір айының 5 жұлдызында Қостанай облысы Аманкелді ауданының Шолаққарасай ауылында дүниеге келген. Жеті жасынан әке-шешеден жетім қалып, үкіметтің тәрбиесінде болған. 7 кластық білім алған. 1939 жылы өзі сұранып әскер қатарына барған. Әскерде жүргенде соғыс басталып, комиссиядан өтіп, 9-шы әуе-десантты бригадасының құрамында соғысқа кірген. 3 майда Берлинде жараланып, госпитальда 3 ай жатқан. Елге 1946 жылы оралған. Соғыстан кейінгі уақытта жылқышы болған. 1985 жылы ІІ дәрежелі Отан соғысы орденімен, «Ұлы Отан соғысы Жеңісінің елу жылдығы» мерекелік медалімен, Кеңес Одағының Маршалы Г.К. Жуковтың медалімен, Жеңістің 55 жылдық құрметіне соғыс ардагері белгісімен марапатталды. Зейнеткер. Қазіргі уақытта ұлы Ділдебайдың қолында тұрып жатыр.

Амангельдинский район

Тұрғымбеков Досымбек

       1917 жылы қазіргі Қостанай облысы, Аманкелді ауданына қарасты Үштоғай ауылында туған. 1942 жылдың 1 маусымында әскер қатарына шақырылып, Украина, Белоруссия майдандарында 24, 27, 350, 373-ші атқыштар полктерінде пулеметчик болған. Белоруссия жерінде болған ұрыста «Ерлігі үшін» медальмен марапатталған. Сонымен қатар «1941-1945 жылдардағы Ұлы Отан соғысында Германияны жеңгені үшін» және соғыстан кейінгі мерекелік медальдары бар. Армия қатарынан 1946 жылдың қазан айында босап, Құсмұрын станциясындағы темір жол депосында 1953 жылға дейін жұмысшы болған. Кейін Семиозер ауданының Басаман орман шаруашылығында 1964 жылға дейін жұмыс істеген. Аманкелді ауданының «Степняк» совхозына көшіп, зейнеткерлікке шыққанға дейін еңбек еткен. Отбасында балалар мен немерелері бар, үлгілі жанұя болған. 1992 жылдың тамыз айында қайтыс болды.

Амангельдинский район