Ысмағұлұлы Қыпшақ

       Қазіргі Қостанай облысы, Науырзым ауданына қарасты «Құлан қабақ» деген жерде 1916 жылы мамыр айында дүниеге келген. Орталау мектепті аяқтап, еңбекті 1933 жылы Докучаев бастауыш мектепте мұғалім болудан бастады. 1935-1939 жылдары Қостанай педагогикалық училищесін, кейін Меңдіқара педагогикалық техникумын бітіріп, Науырзым бастауыш мектебінің мұғалімі, әрі меңгерушісі болып орналасады.1941 жылы осы бастауыш мектеп жеті жылдық орталау мектебі болып ашылып, оған бірінші директоры болып тағайындалды. 1942 жылы қазан айынан Сталинград майданында 62 Армия, 318 атқыштар дивизиясының құрамында Ұлы Отан соғысына қатынасып, елге 1946 жылы оралды. Екі рет «Ерлігі үшін», «Сталинградты қорғаған үшін», «Варшаваны азат еткені үшін» медальдармен және І-ІІ дәрежелі Отан соғысы, ІІ-ІІІ дәрежелі Даңқ одендерімен, тағы басқа құрмет белгілерімен марапатталған. Елге оралып, бұрынғы жұмысын жалғастыра береді. 1949 жылдан бастап Семиозер ауданының оқу ағарту бөлімінің инспекторы, Миалы ауылында жеті жылдық орталау мектебінде директор, Мырзакөл жеті жылдық орталау мектебінде қазақ тілінің мұғалімі, Науырзым жетіжылдық орталау мектебінде мұғалім, Бүйректал жетіжылдық орталау мектебінде орыс тілі және әдебиет пәнінің мұғалімі болып, 1959 жылы осы мектептің директоры болады. Қарағанды педагогикалық институтын сырттай оқып бітіреді. Кейінгі жылдары Бұйректал сегізжылдық орталау мектебінің директоры, Науырзым сегізжылдық орталау мектебінің орыс тілі және әдебиет пәнінің мұғалімі, Раздольный орта мектебінің бірінші директоры болды. 1964 жылдан Науырзым орта мектебінде 1980 жылға дейін (құрметті демалысқа шықсада) ұстаздық жұмыстан қол үзбеді. Көп жылғы үздік еңбегі үшін «Қазақстанның халық ағарту үздігі» құрметті атағының иегері. Ол кісінің алдынан сабақ алған академиктер Сағындық Сатыбалдин, Кенжеғали Сағадиев, ұстазының жолын қуып көп жылдар оқу министрі болған марқұм Шайсұлтан Шаяхметов. Алты бала тәрбиелеп, жетілдірді, немерелерінің қызығын көрді. 1990 жылы наурыз айының 28-де дүние салды.

Наурзумский район

Ысмағұлов Жабатай

       1925 жылы Қостанай облысы Торғай ауданының Қызылқоғада шаруа отбасында дүниеге келді. 1933 жылы Ы.Алтынсарин атындағы мектепке оқуға барады. 1942 жылы Қызыл Әскер қатарына шақырылады. Соғыстан 1945 жылы аман сау елге оралады. Соғыс кезінде ерен ерлігі үшін ІІ және ІІІ дәрежелі Даңқ орденімен марапатталған. Тирасполь қаласы үшін қиян-кесті ұрыстарды басынан өткізді. Киев пен Курскіні, Минск пен Карпаттағы қалаларды азат етуге қатысты. Соғыстан келгеннен кейін ұжымшар жұмысына белсене араласып, кейіннен жүргізуші болып жұмыс істейді. 1960 жылы кеңшар құрылғаннан кейін Қарақұдық бөлімшесінде 1964 жылға дейін жүргізуші болып жұмыс істейді. 1964 жылдан кеңшарда 1977 жылға дейін шопан болып жұмыс істейді. Бейбіт күндерде де еңбек үлгісін көрсетіп, аудандық, облыстық орындардың марапаттауына ілікті. Ұлы Отан соғысының қатысушысы ретінде Жеңістің, Қарулы Күштердің айтулы жылдарында мерекелік белгі-медальдармен атап өтілді. Артында ұлы Оңдасын, одан тараған бірнеше немерелері бар. Соғыс зардабынан болған денсаулық кемістігінен 1981 жылы бақиға аттанды.

Джангельдинский район

Ысмағұлов Кәрімжан

       1920 жылы Торғай қаласында туған. Әскерге 1940 жылы шақырылып, кейін Ұлы Отан соғысына қатынасып, аяғынан ауыр жараланып, ІІ топтағы мүгедек болып 1943 жылы елге оралды. 27 қызылтулы дивизияның 8 батальонында жауынгер бола жүріп, талай ерлік көрсеткен. «1941-1945 жылдардағы Ұлы Отан соғысында Германияны жеңгені үшін» медалімен, басқа да мерекелік белгі-медальдар соның айғағы. Өмірінің көп уақыты ауданның байланыс мекемесінде өтті. Зейнетке шығар алдында «Юбилейный» кеңшарында материалдық қойма меңгерушісі болды. Жұбайы Үрзен Қарашақызы екеуі өмірге 5 ұл, 3 қыз бала әкеліп өсірген ұлағатты отбасы еді. Кәрімжан Ысмағұлұлы 1983 жылы Торғайда дүниеден өтті. Ұрпақтары Ақтөбе, Ақмола, Қостанай облыстарының қала, ауданында тұрып жатыр.

Джангельдинский район

Ысмаилов Мұқаш

       Аманкелді ауданында туған. 1942 жылы маусымда Торғай АӘК-нан әскерге алынып, Шұбаркөл қаласында әскери дайындықтан өтіп, 48-ші Каз. атты әскер дивизиясында қызмет еткен. Соғыста Сталинград майданында болған. 08.1944 жылы жараланып, елге оралған. Елге келген соң колхоз, совхозда жұмыс істеген. Өмірінің соңғы кезінде аудандық аңшылар қоғамында жұмыс істеген. Жауынгерлік 6 медальмен марапатталған. 1989 жылы қайтыс болған. Жанұясында ұл-қыздары мен немерелері бар.

Амангельдинский район

Элькинсон Яков Абрамович

       Род. в 1921г. Годы службы:1941-1942гг. Участник боев на Юго-Западном, Сталинградском ф-х. Род войск - артиллерия. Воинское звание – сер-нт. Награжден орденом Отечественной войны 1-й ст., медалями: «За оборону Сталинграда», «За победу над Германией».

г.Костанай

Энна Антонина Дмитриевна

       1924-2000гг. Р. в с. Ямонное Володарского р-на Астраханской обл.. В армию призвана Кустанайским ГВК Кустанайской обл.. Годы службы:1942-1945гг. Участница боев на различных ф-х в составе 6 береговой радиоразведки. Род войск - сухопутные. Воинское звание – старшина, радистка. Образование – средне-специальное, окончила Кустанайское пед. училище. После демобилизации работала учительницей в школах. Награждена орденом Отечественной войны 2-й ст., медалями: «За оборону Кавказа», «За победу над Германией», юбилейными.

г.Костанай

Энна Архип Тимофеевич

       Род. в 1926г. в п. Кубековка Убаганского р-на Кустанайской обл.. В армию призван Убаганским РВК. Годы службы:1944-1951гг. Участник боев на 1-м Белорусском, 2-м Прибалтийском ф-х в составе 756 СП, 15 СД. Род войск - сухопутные. Воинское звание – рядовой, пулеметчик. Образование – средне специальное. После демобилизации работал в различных организациях: в Кустанайском авторемзаводе мастером, в автоколонне 2556 автомехаником, ст. инженером. Награжден орденами Отечественной войны 2-й ст., «Отан», Красной Звезды, медалями: «За отвагу», «Ерлігі үшін» РК, «За взятие Берлина», «За освобождение Варшавы», «За победу над Германией», юбилейными.

г.Костанай

Энна Иван Тимофеевич

       Родился 4 октября 1923 года, п. Кубековка Кустанайской области. Призван на военную службу в 1942 году Убаганским РВК. Участник Великой Отечественной войны с 1942 года по 1945. Воевал в составе 65 стрелковой дивизии. Командир стрелкового отделения. Был тяжело ранен. Уволен в запас в 1945 году. Умер.

Карасуский район

Энштейн Александр Давыдович

       Родился в 1922 году. Призван в январе 1943 года в ряды Красной Армии. Проходил службу в 338 ОБС. Звание – старший сержант. До войны работал в колхозе. После войны приехал в Казахстан и работал в совхозе «Бестобе». Награжден медалью «За победу над Германией в Великой Отечественной войне 1941-1945 гг.», четырмя юбилейными медалями. Умер в п. Бестобе.

Камыстинский район

Эрмантраут Иосиф Михайлович

       Родом он из Одесской области, Московского района, где в поселке Раштадт родился в 1921 году. После школы поступил в Одесский учительский институт, получил специальность учителя физики и математики. С 30 апреля 1940 года начал службу в рядах Красной Армии. Войну встретил в городе Белая Церковь, где дислоцировалась их часть. Вскоре направили на Западный фронт под Ельню. Воевал под Брянском, был ранен. После лечения в госпитале был направлен в Подмосковье, служил в подразделении охраны военного аэродрома. С 19 июня 1942 года по 2 сентября 1946 года находился в трудовой армии в Челябинской области. После отбытия срока службы приехал в поселок Воробьевка Затобольского района, здесь в восьмилетней школе вначале был преподавателем, потом завучем. Затем его перевели в поселок Октябрьский («Казахстанец») Костанайского района, где 22 года был директором средней школы. Большой жизненный путь за плечами ветерана. О годах войны напоминают награды: орден Отечественной войны, медали в честь юбилея Победы и Вооруженных Сил СССР, знак ветерана войны. Мирный труд отмечен медалями «За трудовую доблесть», «За освоение целинных земель», «За доблестный труд», «Ветеран труда». Ему присвоено почетное звание «Отличник народного просвещения Казахской ССР». Иосиф Михайлович женат, у него примерная, дружная семья. Вырастил троих детей, дочери пошли по стопам отца, стали учителями. Подрастает молодое поколение в лице 6 внуков, 4 правнучек. У них есть с кого брать пример, на кого равняться.

Костанайский район