Биятов Алкен

       1926 г. рождения. Призван в 1944 г. С мая 1944 г. по май 1945 года воевал в составе 457 гв. полка в качестве автоматчика. Воинское звание – рядовой. Демобилизован в 1945 г.

Костанайский район

Биятов Алкен

       1926-2000гг. Р. в с. Гавриловка Рузаевского р-на Кокчетавской обл. В армию призван Рузаевским РВК. Годы службы:1943-1945гг. Участник боев на 1-м и 2-м Белорусском ф-х в составе 457 СП. Воинское звание – рядовой, автоматчик. Образование – высшее. После демобилизации работал геологом в Кустанайской поисково-съемочной экспедиции. Награжден орденом Отечественной войны 2-й ст., медалями «За отвагу», «За взятие Берлина», «За победу над Германией», «За освоение целинных земель», юбилейные.

г.Костанай

Биятов Каламбай

       Биятов Каламбай родился 20 марта 1923 года в пос. Макан Джетыгаринского района Кустанайской области. Образование начальное, казах. Трудовую деятельность начал в 1940 году рабочим, животноводом. Призван в Советскую Армию в июле 1942 года по август 1944 года. Воевал в 254 стрелковом полку 39-я стрелковой дивизии - стрелком Западный и Калининский фронты. Демобилизован в 1944 году, августе, как инвалид 2 группы. После демобилизации работал: рабочим, животноводом в совхозе «Мюктыкольский». Ушел на заслуженный отдых в 1984 году. За боевые действия и добросовестный труд награжден орденом: Отечественная война 1 степени, медалями «За победу над Германией в ВОВ 1941-1945 г.г.», «За трудовое отличие», Ветеран труда, шестью юбилейными. Вырастил и воспитал 2-х детей.

Житикаринский район

Біралин Хамза

       Қостанай облысының Обаған ауданындағы Жамансай ауылында 1926 жылдың 10 наурызында дуниеге келген. Ұлы Отан соғысы басталар жылы Ново-Алексеев орта мектебінің 7 сыныбын бітірді. Одан кейін үш жылдай колхозда жұмысшы болды. Әскер қатарына 1944 жылы шақырылды. Алдымен үш ай бойы атақты Шұбаркөлде дайындықта болды. Майдандағы соғыс жолдары Белоруссия жерінде басталды. Кейін Польша, Чехословакия, Германия жерлерінде соғысты. Талай қалалар мен елді мекендерді жаудан азат ету жолындағы қиян-кесті ұрыстарға қатысты. Әсіресе Брест қамалын, Минск, Варшава қалаларын немістерден босатудағы шайқастар есте қаларлықтай болды. Соғыстың жеңіс күнін Балтық теңізі жағалауында қарсы алды. Майдандағы ерлігі үшін Отан соғысы екі орденімен, бірнеше медальдармен марапатталды. Отан соғысынан кейін 1950 жылдың мамырына дейін кеңес қарулы күштерінің қатарында өзінің жауынгерлік міндетін атқаруды жалғастырды. Елге оралғасын еңбекке араласты, оқу оқыды, жоғары білімді маман болды. Көп жылдар бойы комсомол, партия комитетінің екінші хатшысы дәрежесіне дейін көтерілді. Көп жылдары Қарасу ауданы халық бақылау комитетінің төрағасы болды. 1986 жылы құрметті демалысқа шықты. Бейбітшілік уақыттағы еңбегі жоғары бағаланды, «Құрмет белгісі» орденнің, медальдардың иегері болды. Жанұяда жары, екі ұлы, үш немересі бар. Осы кезде Затобол кентінде тұрады.

Костанайский район

Біралин Шарапиден

       1917 жылы 1 қаңтарда қазіргі Аманкелді ауданында туған. Қостанай ҚӘК-нан әскер қатарына шақырылып, 15-ші тау атқыштар батальонында қатардағы жауынгер. 1947 жылы әскер қатарынан босап, елге келіп, жұмыс істеп, қайтыс болған.

Амангельдинский район

Біржанов Әбдір

       1918 жылы Аманкелді ауданы, 1 Май ауылдық кеңесіне қарасты «Кеңшабын» ауылында туған. Әскерге 1942 жылы Торғай АӘК-нан шақырылып, 58 АП құрамында қатардағы жауынгер болған. 1943 жылы Эстонияның Куули деревнясы үшін болған ұрыста жараланып, госпитальда емделіп, әскер қатарына жарамсыз болып елге оралған. Көп жыл бойы колхозда жұмыс істеген. «Ерлігі үшін» медалімен және соғыстан кейінгі үш мерекелік медальдармен марапатталған. Қайтыс болған.

Амангельдинский район

Біржанов Жанайдар

       1910 жылы қазіргі Қостанай облысы, Әулиекөл ауданы, Құмжота ауылында дүниеге келді. Соғысқа дейін колхозда әр түрлі жұмыстар атқарды. Ұлы Отан соғысы басталғаннан кейін, 1943 жылы 14 қаңтарда әскерге алынды. Смоленск қаласын қорғауда 1229 атқыштар полкі құрамында атқыш болды. Соғыстың қызған шағында ауыр жарақат алып, госпитальға түсті. Бірнеше ай емделуден кейін, Белоруссия майданына қайта алынды. 1945 жылы желтоқсан айында әскер қатарынан босатылып, өз ауылына оралды. Көп жылдары ұжымшар мен кеңшерда ферма меңгерушісі, малшы болып жұмыс атқарды, ауыл дүкенінде сатушы да болды. Майданда алған орден, медальдарына Еңбек Қызыл Ту ордені қосылды. 1975 жылы зейнеткерлікке шықты. Зайыбы Ұлбала екеуі үш ұл тәрбиелеп өсірді. 1985 жылы 22 қазанда қайтыс болды.

Наурзумский район

Бірімжанов Жағыпар

       1912 жылы қазіргі Аманкелді ауданында туған. Әскерге дейін колхозда жұмыс істеген. 1941 жылы шілде айында Торғай АӘК-нан әскер қатарына шақырылып, соғыста 472 АП, 100АБ құрамында қызмет еткен. Белоруссия, Украина, Польшаның қалаларын жаудан азат ету ұрыстарына қатынасқан. Жауынгерлік «Ерлігі үшін», «Варшаваны азат еткені үшін» медалімен, ІІ дәрежелі Отан соғысы орденімен марапатталған. Әскер қатарынан 1945 жылы босап елге келген. 1998 жылы қайтыс болған.

Амангельдинский район

Бірімжанов Сарман

       1916 жылы 9 мамырда туған. Қостанай облысы Боровской АӘК-нан әскерге шақырылып, 232-ші гв. АП құрамында соғысып, 1945 жылы әскерден босап, Аманкелді ауданына келіп, көп жыл бойы қызмет істеп қайтыс болған.

Амангельдинский район

Біркенов Айып Хәкімжанұлы

       1926 жылы Семиозер ауданы, Бұлақсор ауылында туған. Әскер қатарына 1943 жылы Семиозер аудандық әскери комиссариатынан шақыртылды. Соғыстың аяғына дейiн қатысып, Жеңiстi тойлап елге оралады. Көп жылдар бойы ауыл шаруашылық саласында еңбек етті: бөлiмше басшысы, агроном, бригадир болып, елiне адал еңбегiн сiңiрдi. Соғыстағы ерлiк iстерi үшiн Отан соғысы орденiмен, бiрнеше медальдармен және мерекелiк мадақтау, алғыс хаттарымен марапатталған. 1950 жылы отау құрып, жары Гүлнар екеуi 9 бала өсiрiп, тәрбиелеп ұлын ұяға, қызын қияға қондырды. Осы ұл-қыздарынан немерелер сүйдi. Қазақ халқының ардақты қызы, Халық ақыны Әсия Біркенова осы Айып атайдың тұңғыш қызы. Балалары мен немерелерiнiң бәрi де жоғары бiлiмдi, жақсы маман иелерi. Айып Хәкiмжанұлы 1972 жылы маусым айында дүниеден өттi.

Наурзумский район