Ищенко Василий Иванович

       Родился 15 января 1920 года в Фёдоровском районе, п.Чеховка. На фронте с 1941 по 1945 годы. 28 особая Сталинградская дивизия, 154 полк, зам. командира взвода. Был ранен в левую ногу. После войны вернулся в родной п.Чеховка, где работал зоотехником. Жена Ищенко Александра Савельевна. Воспитали дочь и 2-х сыновей.

Федоровский район

Ищенко Василий Миронович

       Родился 1 января 1907г. на Украине, в Запорожской области, с.Камчатка. В 1911 году переехал с родителями в с.Хворостанов, Федоровский район. Призван в армию в 1927г. Уволен в запас в 1929г. С 1933г. работал на машине ГАЗ-2А. Учил молодых трактористов, был бригадиром тракторной бригады. Ушел на фронт в августе 1943 г. Воевал в 25 механизированной бригаде. Всю войну он подвозил к передовой снаряды для танков и "катюш", вывозил в медсанбат раненых. Прошел всю Польшу, Чехословакию, дошел до Берлина, там встретил победу. Имеет награды: орден Славы, медали "За отвагу", "За победу над Германией", "За освобождение Праги", "60 лет Вооруженных Сил СССР", юбилейные медали. Вернулся домой в 1946 году. Жил и трудился в совхозе, осваивал целину. Ушел на заслуженный отдых. Имел семью, детей.

Федоровский район

Ищенко Владимир Петрович

       1926 г. рождения. Призван в мае 1943 г. Воевал в составе 27 стрелкового полка на 2 Белорусском фронте. Демобилизован в августе 1945 г. Пенсионер. Награжден медалью.

Костанайский район

Ищенко Илья Яковлевич

       Род. в 1926г. Год службы:1944г. Участник боев на Ленинградском ф-те. Воинское звание – старшина, артиллерист. Награжден орденом Отечественной войны 1-й ст., медалью «За победу над Германией».

г.Костанай

Ищенко Николай Семенович

       Родился в 1908 году. Служил с 1941 года по 1945 год в артиллерийских войсках на Дальнем Востоке. Имеет награды. Умер в 1996 году, похоронен в селе Нагорное.

Тарановский район

Ищенко Павел Андреевич

       1916-1991гг. Р. в с. Матюши Белоцерковского р-на Киевской обл.. В армию призван Белоцерковским РВК. Годы службы:1941-1946гг. Участник боев на ООР, Юго-Западном, 2-м Украинском ф-х в составе 226, 41, 42, 5 СД. Род войск - сухопутные. Воинское звание – ст. сер-нт, командир отделения. Образование – начальное. После демобилизации работал в системе торговли поваром. Награжден орденом Отечественной войны 2-й ст., медалями: «За оборону Одессы», «За победу над Германией», юбилейными.

г.Костанай

Ищенко Павел Семенович

       Родился 21 сентября 1914 года в поселке Аман-Карагай. Образование 7 классов. В 1941 году был призван в Красную Армию. Воевал в кавалерии у генерала Доватора. Участвовал в боях за освобождение Курска, Орла. Принимал контрудар в Брянских лесах. Был ранен. Инвалид 3-й группы. Был старшиной запаса. В 1945 году демобилизовался. Работал кладовщиком, затем зоотехником. Ушел на заслуженный отпуск по инвалидности. Награды: орден Красного Знамени, медаль «За отвагу», орден Красной Звезды, медаль «За победу над Германией Великой Отечественной войне 1941-1945 гг.», медаль «За боевые заслуги», орден Отечественной войны ІІ степени, юбилейные медали. Умер 31 мая 1992 года.

Тарановский район

Ізтелеов Жүсіп

       1912 жылы қазіргі Қостанай облысы, Аманкелді ауданы, Жалдама өзенінің бойында дүниеге келген. 1942 жылдың қаңтар айында Қызыл Армия қатарына шақырылып, 112 дербес атқыштар полкінде Смоленск, Орел қалаларын қорғауға қатынасты. 22-23 шілде айында батальонның бір ротасы, алда бекініп жатқан жауға қарсы шабуылға шыққанда оң иығынан жараланып, жауынгерлердің көмегімен медсанбатқа жеткізіледі. Кейін санитарлық поезбен Қиыр Шығысқа госпитальға жіберіледі. Емделгеннен кейін комиссияның шешімі бойынша елге қайтарылады. 1943-1950 жылдары бригадир, қой фермасына меңгеруші болды. Кейін колхозда басқарма төрағасы, оның орынбасары болды, қайтадан қой фермасын басқарды. 1960 жылы ауданда тың жерді игеру басталғанда жер жағдайын жақсы білгендіктен, жер картасын жасайтын мамандарға жер көрсетіп, көптеген жерлерге тоған, бөгеттер, қазан шұңқырлар қаздырып су қоймаларын жасауға көмектесті. Соғыста болған кездерде «Ерлігі үшін», «Жауынгерлік еңбегі үшін» және кейін мерекелік медальдармен марапатталған. Кейін зейнеткерлікке шықты. 1981 жылы ауыр науқастан көз жұмады. Артында 11 баласы және немере, шөберелері бар.

Амангельдинский район

Ізтелеуов Қали

       1916 жылы туған. 1940 жылдан КПСС мүшесі. 1943 жылдың тамыз айында Қостанай облысының Семиозер аудандық әскери комиссариатынан майданға аттанады.Жапон милитаристеріне қарсы болған ұрыстарға қатысады. 1945 жылы Женіс күнін Моңғол Халық Республикасында қарсы алады. Майданнан оралғаннан кейін Жангелді,Науырзым аудандарында қызмет істеген. ІІ дәрежелі Отан соғысы орденімен, «Жауынгерлік еңбегі үшін» және мерекелік медальдармен марапатталған. 2004 жылы қайтыс болды, артында балалары мен немерелері қалды.

Наурзумский район

Ізтілеуов Әлімғазы

       1906 жылы Аманкелді ауданындағы Торғай өзенінің бойында туған. Серіктестікте және кейіннен құрылған «Кең шабын» ұжымшарында жұмыс істеген. Өгіз жеккен соқамен жер жыртып, қолымен тұқым сепкен. 1924 жылы Әлшіман қызы Рымжанға үйленген. 1941 жылы Аманкелді әскери комиссариатының шақыруымен әскерге алынып, 1945 жылдың қарашасына дейін Ұлы Отан соғысына қатынасқан. Батыстағы соғыс біткеннен кейін Жапон соғысына барған. Соғыстан оралғаннан кейін туған жердің Калинин атындағы ұжымшарда «Қазақстанның 40 жылдығы» кеңшарында егін егіп, шөп шауып, қой баққан. Адал еңбегі үшін аудандық партия комитеті және атқару комиттері бірнеше рет марапатталған. Бес бала тәрбиелеп өсіріп, жақсы білім алуларына қамқор болған. Олардан 31 немере, 81 шөбере, 11 шөпшек көрген. Зейнетке шыққаннан кейін де қоғам жұмысына ат салысқан. 1982 жылы фәниден бақиға озған, Аманкелді ауданының Байғабыл ауданында жерленген.

Амангельдинский район